این پست به این زبان ها نیز موجود است: English Français Español العربية Русский Türkçe
تصاویر گرفته شده هوایی از تنگه بابییار چه مطالبی راجع به باقیمانده اجساد و خاکستر باقیمانده از این اجساد را نشان میدهد؟
انکارکنندگان هولوکاست مدعی هستند که:
تصویر هوایی که اتحاد جماهیر شوروی در ۲۳ سپتامبر ۱۹۴۳ -حدود یک هفته پس از پایان جسدسوزی دستهجمعی «مورد ادعا»- از بابییار گرفته است هیچ شواهدی دال بر آشفتگی منطقه نشان نمیدهد.
برای نمونه، جان کلیو بال (John Clive Ball)، انکارکننده کانادایی هولوکاست، مدعی است که تصویر «شواهدی مبنی بر اینکه ۳۲۵ نفر تنها یک هفته قبل در آن دره ۳۳,۰۰۰ نفر را سوزاندهاند موجود نیست، برای اینکه باید کامیونهای حمل سوخت بسیاری به آنجا برده میشدند ولی اثری از حرکت وسائل نقلیه روی چمنها و بوتههای کنار گورستان یهودیان یا در تنگهای که تصور میکنند افراد در آنجا سوزانده شدهاند وجود ندارد». [۱]
واقعیت این است که:
نتیجهگیری انکارکنندگان بر اساس یک تصویر هوایی ناقص است. اولاً، انکارکنندگان احتمالاً منطقهای را که گورهای دستهجمعی در آن قرار دارد بررسی نمیکنند. ثانیاً، بدون اینکه تصویر با تجهیزات پیشرفته مورد بررسی قرار بگیرد، نه وجود بقایای اجساد و نه عملیات سوزاندن در بابییار تأیید نمیشود.
جغرافیا و تصویربرداری از منطقه:
تصاویر و نقشههای بابییار پیش از سیلاب سال ۱۹۶۱ کورنیوکا (Kurenivka) متعاقب آنکه چشمانداز تنگه به شدت تغییر یافت، نشان میدهد این یک تنگه بسیار عظیم، پرپیچ و خم و چندشاخه است. با توجه به پیچیدگی تنگه و سیلاب سهمناکی که باعث تغییر آن شد، پیدا کردن دقیق محل گورها همیشه با مشکل روبرو بوده است.
علاوه بر سیلابی که بابییار را تغییر داده است، چندین عامل جغرافیایی و محدودیت پزشکی قانونی وجود دارد که تعیین دقیق منطقه را مشکل میکند.
اول، چندین محل اعدام وجود داشت. نازیها با تغییر ظاهر منطقه اطمینان مییافتند که این محلها توسط شیب تنگه پوشانده شدهاند.
دوم، در سال ۱۹۴۳ آلمانیها گورهای دستهجمعی را از بین بردند و اجساد را سوزاندند، هزاران جسد را به خاکستر و خرده استخوان تبدیل کردند و آنها را دوباره سوزاندند. با این حال، اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۴۴ محل تعدادی از این گورهای دستهجمعی را یافت و آنها را نبش قبر نمود و محتویات این گورها را مورد آزمایش پزشکی قانونی قرار داد.
سوم، یهودیستیزی پس از پایان جنگ شوروی و تمایل به مخفی کردن همکاری اوکراینیها در قتلعام موجب سکوتی قانونی شد که اجازه بررسی بیشتر منطقه را نمیداد. تا سال ۱۹۷۶ شوروی حتی اجازه برگزاری مراسم یادبود در بابییار را نیز نمیداد. با این وجود در مراسم یادبود بعد از آن هم هیچ ذکری از ۳۳,۰۰۰ یهودی کشته شده به دست نازیها به میان نمیآمد. بلکه، مراسم یادبود تنها به یاد «کشتههای شوروی» در بابییار برگزار میشد. تنها پس از فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱، مراسم یادبودی مختص یهودیان کشته شده در کیف برپا شد.[۲]
با این وجود، بسیاری از دانشگاهیان سعی کردهاند مکان گورها را بازسازی کنند. مقامات مختلف نقشههای احتمالی را از محل گورها ترسیم نمودهاند (از جمله نقشهای بر مبنای اظهارات بازماندهها).[۳]در حالی که دانشگاهیان همچنان بر سر محل دقیق این گورهای دستهجمعی اختلاف نظر دارند، سه مورد از کاملترین نقشههای بازسازی شده تأیید میکند که انکارکنندگان هولوکاست بر روی بخش کوچکی از بابییار متمرکز شدهاند که کمترین احتمال دفن اجساد در آنجا وجود دارد. برای نمونه، جان کلیو بال از انکارکنندگان هولوکاست تنها به یک تصویر کوچک از تنگه وسیع استناد میکند؛ این عکس با نقشههای آکادمیک که اخیراً بر اساس گفتههای شاهدین و مدارک ترسیم شدهاند، مطابقت ندارد. به عبارت دیگر، مطالعات اخیر نشان دادهاند که تصاویر هوایی بال (Ball) محدودتر از آنست که بر اساسشان بتوان محل دقیق گورهای دستهجمعی را مشخص نمود.[۴] بنابر شواهد موجود، بررسیهای تصاویر بال به طور وسیع با شک و شبهه مواجهاند. گذشته از نقشههای بازسازی شده، دقت واقعی تصاویر هوایی گرفته شده در زمان شوروی آنقدر نیست که بتوان «با قاطعیت» گفت وضعیت تنگه به هم نخورده است. حتی وقتی عکسها بزرگنمایی میشوند، بیشتر قسمتهای تنگه در سایه پررنگی در عکس محو میشوند. همانطور که مشخص است، تصویر هیچ شواهدی مبنی بر استفاده از تنگه به عنوان محل اجرای حکم یا خلاف آن ارائه نمیدهد.
نتیجهگیری:
نتیجهگیری انکارکنندگان هولوکاست درباره بابییار -بر مبنای تصاویر هوایی که هیچ تغییر وضعیت حاکی از انجام کشتار دستهجمعی نشان نمیدهد-گمراه کننده است. در واقع انکارکنندگانی نظیر بال بخشی از تنگه را که بر مبنای بازسازیهای اخیر دانشگاهیان گورهای دستهجمعی در آنجا واقع شدهاند، بررسی نکردهاند. به علاوه، به علت کیفیت پایین تصویر هوایی، حتی در صورت بزرگنمایی، بال نمیتواند مدعی شود «قطعاً» وضعیت تنگه تغییر نکرده است.
یادداشتها
[۱] جان کلیو بال، «شواهد عکس هوایی» در http://archive.org/details/Air_Photo_Evidence («فصل ۱۰: قتلعامهای جمعی بابییار-۱۹۴۳») (نسخه PDF را انتخاب کنید).
[۲] شوروی برای جا زدن اوکراینیها به عنوان شهروندان وفادار شوروی، اسناد همکاری آنها را پنهان کرده است. برای مشاهده تصاویر «یادبود بابییار» از وبسایت http://en.wikipedia.org/wiki/Babi_Yar_memorials دیدن نمایید.
[۳] همه سه نقشه و تصویر هوایی را میتوانید در «این انکار است نه تجدیدنظر طلبی: بخش پنجم: انکارکنندگان و کشتار بابییار (۳)» در http://holocaustcontroversies.blogspot.com/2006/08/thats-why-it-is-denial-not-revisionism.html ببینید.
[۴] این انکار است نه تجدیدنظر طلبی: بخش پنجم: انکارکنندگان و کشتار بابییار (۳) در http://holocaustcontroversies.blogspot.com/2006/08/thats-why-it-is-denial-not-revisionism.html ببینید.