بمباران هوایی متفقین در درسدن: تلفات مرگ درسدن

چند نفر در بمباران هوایی درسدن کشته شدند؟

انکارکنندگان هولوکاست اغلب از بمباران (۱۳-۱۴ فوریه، ۱۹۴۵) درسدن به عنوان مدرک جنایات جنگی متفقین استفاده می‌کنند. آنها از این قیاس برای کوچک‌نمایی کشتار نظام یافته به دست نازی‌ها استفاده می‌کنند. انکارکنندگان هولوکاست مدعی هستند که:

تعداد غیرنظامیان آلمانی کشته شده در بمباران هوایی متفقین در درسدن حداقل ۱۳۵,۰۰۰ و حداکثر ۲۵۰,۰۰۰ نفر بوده است. در سال ۱۹۹۱، برای مثال، انکارکننده هولوکاست، دیوید ایروینگ، ادعا کرد که فقط ۲۵,۰۰۰ نفر در آشویتس کشته شدند، اما «….تعدادی که ما در یک شب در درسدن کشتیم، پنج برابر این رقم بود». ایروینگ در ادامه بحث خود می‌گوید اگر متفقین مرتکب چنین قساوت گسترده در درسدن شده‌اند، آنگاه در اهمیت آشویتس-بیرکناو به عنوان نماد جنایات جنگی نازی اغراق شده است.

واقعیت این است که:

گزارشات رسمی نشان می‌دهد که بین ۲۵,۰۰۰ تا ۳۵,۰۰۰ نفر طی بمباران هوایی درسدن کشته شدند. علی‌رغم این گزارشات رسمی، ایروینگ تلفات مرگ را بزرگ جلوه می‌دهد تا با این قیاس نقش آشویتس-بیرکناو در هولوکاست و همچنین تعداد یهودیان کشته شده طی جنگ را بی‌ارزش نماید.

ادعای دیوید ایروینگ در مورد درسدن چیست؟

باید اشاره کرد که دیوید ایروینگ، که دادگاه عالی لندن در سال ۲۰۰۰ او را انکارکننده هولوکاست، نژادپرست و یهودی‌ستیز اعلام کرد، ارقام متعددی از آلمانی‌های کشته شده در بمباران هوایی درسدن ارائه کرد:

• در سال ۱۹۹۲، ایروینگ در حضور مخاطبان کنفرانس موسسه بازنگری‌های تاریخی (Institute of Historical Review) اظهار داشت: «صدها هزار نفر [ در درسدن] طی دوازده ساعت توسط بریتانیایی‌ها و آمریکایی‌ها کشته شدند».[۱]
• در سال ۱۹۹۳، در یک ویدیوی تبلیغاتی ساخته شده برای عموم مردم استرالیا، ایروینگ بیان کرد که: «بیش از ۱۳۰,۰۰۰ نفر در آن بمباران هوایی خاص مردند».[۲]
• اما مدت‌ها قبل از آن در چاپ سال ۱۹۶۶ کتاب «ویرانی درسدن»، ایروینگ تأکید کرد که این رقم «بین حداقل۱۰۰,۰۰۰ و حداکثر۲۵۰,۰۰۰ نفر بوده است».[۳]

ایروینگ و دیگر انکارکنندگان هولوکاست بر بمباران هوایی درسدن تأکید می‌کنند تا این بمباران هوایی را با کشتار آشویتس-بیرکناو مقایسه کنند. انکارکننده‌ها تعداد افراد کشته شده طی بمباران هوایی را بزرگ‌نمایی می‌کنند و تعداد یهودیان کشته شده در آشویتس-بیرکناو را کمتر جلوه می‌دهند. برای مثال، طی مصاحبه تلویزیونی در نوامبر ۱۹۹۱، ایروینگ ادعا کرد که ۲۵,۰۰۰ نفر در آشویتس-بیرکناو کشته شدند اما «… تعدادی که ما در درسدن در یک شب کشته دادیم، پنج برابر این رقم است»[۴]انکارکنندگان هولوکاست – با دادن آمار غلط برای هر دو مورد – سرانجام ادعا کردند که بمباران هوایی درسدن جنایات جنگی بدتری بود.

تعداد افرادی که در بمباران هوایی کشته شدند:

شمار صحیح کشته‌ها – که به قدر کافی وحشتناک است- بین ۲۵,۰۰۰ و ۳۵,۰۰۰ است. این رقم بر اساس اسناد تاریخی خود آلمانی‌ها در خصوص تعداد اجساد بیرون آورده شده، سوزانده شده یا دفن شده است. ایروینگ برای اثبات ارقام اغراق شده خود از یک سند جعلی با عنوان «TB-47» (Tagesbefehl 47 یا دستور روز شماره ۴۷)، که در شرایط غیرمعمول در سال ۱۹۶۳ پیدا کرده بود، استفاده کرد. ایروینگ اصل این سند را به شخصی به نام دکتر فونفاک (Dr. Funfack)، که ایروینگ او را معاون افسر عالی پزشکی (Deputy Chief Medical Officer) درسدن توصیف کرد، نسبت داد. در واقع، دکتر فونفاک یک اورولوژیست بود و صرفا یک تماشاگر بود و اطلاعات دست اول نداشت. قبل از انتشار «TB-47» ایروینگ نتوانست با دکتر فونفاک تماس بگیرد و تألیف سند ادعا شده توسط دکتر فونفاک را تأیید کند. بلکه، دکتر فونفاک مکرراً سعی کرد ایروینگ را متقاعد کند تا از این ادعای خود که دکتر فونفاک مولف «TB-47» است، دست بکشد ولی فایده‌ای نداشت.[۵]

در سال ۱۹۶۵، بعد از اینکه «TB-47» اصلی پیدا شد، معلوم شد که «TB-47» ایروینگ جعلی ناشیانه بوده است. در ۵ آوریل ۱۹۶۶ به ایروینگ در مورد وجود «TB-47» واقعی اطلاع داده شد. بعد از بیش از یک دهه، «TB-47» اصلی سرانجام انتشار یافت ( ۱۹۷۷) و یک بار برای همیشه اثبات کرد که نسخه «TB-47» ایروینگ جعل صرف بود.[۶]ایروینگ هیچ‌گاه «TB-47» جعلی را رها نکرد و به چاپ آن در ضمیمه کتاب خودApocalypse 1945مباردرت ورزید.

«TB-47» جعلی چه می‌گوید و چگونه با نسخه «TB-47» واقعی مقایسه می‌شود؟ «TB-47» جعلی می‌گوید که ۲۰۲,۰۴۰ نفر در بمباران هوایی درسدن کشته شدند و احتمال تلفات مرگ تا ۲۵۰,۰۰۰ وجود دارد. این سند همچنین بیان می‌کند که ۶۸٬۶۵۰ جسد در Altmarkt (میدان شهر) سوزانده شد. اما وقتی که در سال ۱۹۶۵ «TB-47» اصلی پیدا شد مشخص شد که فقط ۲۰,۲۰۴ نفر و شاید حداکثر ۲۵,۰۰۰ کشته شدند. تعداد اجساد سوزانده شده در Altmarkt،‏ ۶,۸۶۵ نفر بیان شد. شاید فردی در وزارت تبلیغات (Ministry of Propaganda) ناشیانه یک صفر به این ارقام اضافه کرده است و آنها را ده برابر بزرگتر کرده است (۲۰,۲۰۴ به ۲۰۲,۰۴۰؛ ۲۵,۰۰۰ به ۲۵۰,۰۰۰؛ ۶,۸۶۵ به ۶۸,۶۵۰ تبدیل شدند). واضح است که مقصود از این‌کار عصبانی کردن مردم آلمان بوده است.[۷]

ایروینگ بعد از پیدا کردن «TB-47» جعلی، بلافاصله شروع به تبلیغ اعداد اغراق شده به منظور اثرگذاری سیاسی کرد. برای مثال، ایروینگ در نامه‌ای به، شهردار کاونتری انگلیس پیشنهاد کرد که شهر باید نمایشگاهی از ‌بمباران هوایی درسدن داشته باشد و «TB-47» جعلی در کنار آنها گذاشته شود. او گفت که سند «TB-47» باید «با حروف بزرگ» چاپ شود تا «نمایشگاه نهایت تأثیرگذاری را داشته باشد» زیرا که «سهل‌انگاری این سند و تلفاتی که ذکر می‌کند اثر تکان‌دهنده‌ای دارد».[۸] چرا، کاونتری انگلیس؟ شهر کاونتری در بمباران هوایی نازی‌ها در ۱۴ نوامبر ۱۹۴۰ تقریباً نابود شد. نتیجه آن از دست رفتن زندگی و مال و اموال زیادی بود. ایروینگ قصد داشت بمباران کاونتری را با قیاس آن با ارقام بزرگ‌شده بمباران درسدن کوچک جلوه دهد.

به طور مشابه، ایروینگ که هنوز سرسختانه به یافته‌های خود اعتماد دارد از سند «TB-47» جعلی برای ایجاد تحریکات خبری جدید استفاده کرده است. ایروینگ در مکاتبه‌ای «TB-47» جعلی را «احساسی» توصیف کرد و بیان کرد که در مورد «اعتبار این سند» شکی نیست. ایروینگ در نامه‌ای به Stern، مجله خبری آلمانی، نوشت آنچه که ما در مورد تلفات مرگ می‌دانیم «به طور پیوسته افزایش می‌یابد… آیا این امر خیلی تأثیرگذار نیست؟»[۹]

اما تحقیقات جدید با ادعاهای ایروینگ تناقض دارد. بیشتر تاریخ‌دانان متعهد قبول دارند که تلفات مرگ بین ۲۵,۰۰۰ و ۳۵,۰۰۰ است. برای مثال، اِرل ای. بِک (Earl A. Beck) یک مورخ که در مورد جنگ هوایی در آلمان تحقیق گسترده کرده است، گفت که «…افزایش پیوسته در تخمین تعداد کشته شدگان در حملات با واقعیت هماهنگی ندارد. گزارشات رسمی تخمین بین ۲۵,۰۰۰ و ۳۵,۰۰۰ کشته را موجه می‌داند. آمارهایی که ۱۰۰,۰۰۰ تا ۲۰۰٬۰۰۰ کشته را نشان می‌دهند با واقعیت همخوانی ندارند».[۱۰]  در سال ۱۹۹۴ نیز تاریخ‌دان ساکن درسدن، فردریش ریشرت (Friedrich Reichert)، با نقل قول از منابع قبلاً استفاده نشده در بایگانی‌های شهر، نظریه‌ای معتبر را منتشر کرد. توضیح او به طور قانع کننده‌ای این رقم را به ۲۵,۰۰۰ کاهش داد. او قاطعانه تأکید کرد که: «این رقم را می‌توان نزدیک به قطعی در نظر گرفت».[۱۱]

نتیجه‌گیری:

ایروینگ آگاهانه «TB-47» جعلی را تبلیغ می‌کند. بنابراین می‌تواند تلفات مرگ در درسدن را تا ده برابر بیش‌تر عنوان کند. او می‌خواهد که به غلط تلفات مرگ اغراق شده در درسدن را با ارزیابی خودش از تلفات مرگ در آشویتس-بیرکناو مقایسه کند. همچنان که نشان داده شد، اغلب پژوهش‌های تاریخی مجاز، تلفات بمباران هوایی درسدن را بین ۲۵,۰۰۰ و ۳۵,۰۰۰ تعیین می‌کنند.

یادداشت‌ها

[۱]ریچارد جی. ایوانز، دیوید ایروینگ، هیتلر و انکار هولوکاست بخش (5)(5.2)(d)(i) در www.hdot.org. «زندگی زیر آتش» («حق اشتباه کردن» نوشته دیوید ایروینگ را درhttp://www.ihr.org/jhr/v13/v13n1p-8_Irving.html ملاحظه کنید.

[۲] نوار ویدیویی سخنرانی، دیوید ایروینگ، جستجوی حقیقت در تاریخ – ممنوع است! ۱۹۹۳ در «دیوید ایروینگ: یک پرتره شخصی سیاسی» «دیوید ایروینگ: نسخه الکترونیکی» («۱ـ۲ افسانه هولوکاست راهی برای اخاذی یهودیان، 1.2/L).‏

[۳] ریچارد جی. ایوانز، دیوید ایروینگ، هیتلر و انکار هولوکاست بخش (5)(5.2)(d)(i)‏.

[۴] مجله This Week (هفته جاری)، ۲۸ نوامبر ۱۹۹۱ در محضر قاضی چارلز گری، انکار هولوکاست در محکمه، قضاوت جلسه محاکمه («یازده: توجیه: بمباران درسدن، انتقادات متهمین به ادعای ایروینگ در خصوص بمباران، ۱۱ـ۷» در www.hdot.org.‏

[۵] ریچارد جی. ایوانز، دیوید ایروینگ، هیتلر و انکار هولوکاست، بخش (5.2)(d)(iii)(A)(5-11).‏

[۶] ریچارد جی. ایوانز، دیوید ایروینگ، هیتلر و انکار هولوکاست، بخش(5.2)(d)(iv).‏

[۷] ریچارد جی. ایوانز، دیوید ایروینگ، هیتلر و انکار هولوکاست، بخش (5.2)(d)(v)(2).‏

[۸] ریچارد جی. ایوانز، دروغ‌پردازی درباره هیتلر، هولوکاست و محاکمه دیوید ایروینگ (انتشارات بیسیک بوکز، ۲۰۰۲)، صفحه ۱۵۴.

[۹] ریچارد جی. ایوانز، دروغ‌پردازی درباره هیتلر، هولوکاست و محاکمه دیوید ایروینگ (انتشارات بیسیک بوکز، ۲۰۰۲)، صفحه ۱۵۴.

[۱۰] اِرل ای. بِک، زیر بمباران: جبهه اصلی آلمان ۱۹۴۲-۱۹۴۵ (انتشارات دانشگاه کنتاکی، ۱۹۸۶)، صفحه ۱۷۹.

[۱۱] فردریش ریشرت «“Verbrannt bis zur Unkenntlichkeit» در موزه شهر درسدن (ویراستار).Verbrannt bis zur Unkenntlichkeit. Die Zerstörung Dresdens 1945 ‏(Altenburg‏، ۱۹۹۴)، صفحات ۴۰-۶۲ و ۵۸ بنحوی که در اثر ریچارد جی. ایوانز، دیوید ایروینگ بنام هیتلر و انکار هولوکاست، بخش (5.2)(d)(i) به آن ارجاع داده شده بود.