جسدسوزی دسته‌جمعی عملیات راینهارد: عدم وجود چوب کافی

در اردوگاه‌های مرگ عملیات راینهارد به چه مقدار هیزم برای جسدسوزی دسته‌جمعی نیاز بوده است؟ (بخش ۱ از ۲)

انکارکنندگان هولوکاست مدعی هستند که:

برای تامین سوخت آتش جسدسوزی در اردوگاه‌های مرگ عملیات راینهارد در تربلینکا، بلزک و سوبیبور به مقدار نجومی چوب نیاز بوده است.

واقعیت این است که:

شواهد نشان می‌دهد محاسبه هیزم انجام شده توسط انکارکنندگان هولوکاست بسیار بالا است که بخشی از آن به علت در نظر گرفتن وزن غیرواقعی برای جنازه‌های قربانیان است.

انکارکنندگان مشخص هولوکاست در مورد فقدان هیزم چه نظری دارند؟

یکی از انکارکنندگان هولوکاست و فیلم‌ساز YouTube اهل آمریکا که خود را «دنایرباد» می‌خواند چنین محاسبه کرده است که نازی‌ها برای سوزاندن قریب به ۶۰۰,۰۰۰ جنازه در بلزک به یک و نیم میلیارد پوند هیزم احتیاج داشتند.[۱]

کارلو ماتوگنو یک انکارکننده هولوکاست اهل ایتالیاست که طبق محاسبات او در سوزاندن اجساد در بلزک به عدد «نجومی» ۹۶,۰۰۰ تن چوب احتیاج بوده است! وی ادعا می‌کند برای جسدسوزی دسته‌جمعی به ۱۹,۰۰۰ کامیون یا ۳,۸۰۰ واگن بار هیزم احتیاج بوده است. هیچ کسی هرگز چنین کاروانی از کامیون‌ها یا چنین صف طویلی از قطارهای پر از بار چوب را مشاهده نکرده است.[۲]

ماتوگنو و دنایرباد چگونه مقدار هیزم مورد نیاز را محاسبه کرده‌اند؟

ماتوگنو و دنایرباد هر یک جداگانه آزمایش جسدسوزی غیرحرفه‌ای خود را انجام داده‌اند. دنایرباد ۱۲.۵ پاوند ران بره را در یک کومه آتش ساحلی سوزانده و ماتوگنو از یک گریل کبابی برای سوزاندن چند پاوند گوشت گاو استفاده کرده است.[۳]

آنچه انکارکنندگان هولوکاست از آزمایشات خود یافتند این است:

(*دنایرباد ۵.۷ کیلوگرم (۱۲.۵ پاوند) ران بره را در کوره خود سوزانده و ادعا می‌کند برای این کار به ۶۱.۲ کیلوگرم یا ۱۳۵ پاوند هیزم نیاز بوده است. به منظور مقایسه با نتایج ماتوگنو ارقام ارائه شده توسط دنایرباد به نحوی تعدیل شده است تا بیانگر ۱ کیلوگرم ران بره باشد.)

ابتدا، باید توجه داشت که در یکی از این آزمایشات یا هر دو مشکلی وجود دارد. تفاوت بین این ارقام بسیار زیاد است – چیزی بین ۶ و ۲۴ پاوند چوب برای سوزاندن ۱ کیلوگرم گوشت مورد نیاز است. یکی از این آزمایشات – یا هر دو – باید از ابتدا اشتباه بوده باشد.

بر اساس گفته‌های انکارکنندگان هولوکاست: مقدار کل چوب مورد نیاز برای ۶۰۰,۰۰۰ قربانی برآورد شده در تربلینکا

(اعداد پررنگ محاسبات دنایرباد هستند که به صورت تناسب اعداد خود به ازای ۳۰۰ پاوند چوب برای ۱ جسد به ۱.۵ میلیون جسد تعمیم داده شده که مجموع نهایی ۴۵۰ میلیون پاوند چوب می‌شود.[۴])

تناقض‌های موجود در اظهارات دنایرباد در رابطه با کاربرد چوب:

دنایرباد ادعا می‌کند آلمانی‌ها برای سوزاندن جنازه‌های تربلینکا به ۵۰۰,۰۰۰,۰۰۰ پاوند چوب احتیاج داشته‌اند. با این حال، بعداً در همان ویدئو این عدد را تغییر می‌دهد و آن را به نصف (۲۵۰,۰۰۰,۰۰۰ پاوند) کاهش می‌دهد.[۵] این قبیل ناسازگاری‌ها در ادامه محاسبات نادرست دنایرباد جزء اصلی آن می‌شود.

بعداً، در محاسبات دنایرباد یک نمودار گرافیکی در ویدئوی او نشان داده می‌شود که در آن «یک سوم هولوکاست» به ۴۵۰ میلیون پاوند چوب نیاز دارد اما او به دلخواه خود آن را به ۵۰۰ میلیون گرد می‌کند. این «گرد کردن به بالا» بیش از حد آزادانه است – این عدد ۱۰ درصد کل عدد ۵۰۰ میلیون پاوندی را تشکیل می‌دهد. این عمل آنقدر آزادانه انجام شده است که حتی مقدار دقیق چوب مورد نیاز برای سوزاندن ۱,۴۰۰,۰۰۰ یهودی در تمام سه اردوگاه کمتر از مقداری است که دنایرباد گرد کرده است (۵۰,۰۰۰,۰۰۰ پاوند).

مشاهدات متناقض دنایرباد را می‌توان رد کرد.

متوسط وزن بدن چقدر بوده است؟

به چند دلیل اعداد ماتوگنو نادرست هستند اما مهمترین آنها برآورد زیاد متوسط وزن بدن توسط اوست. ماتوگنو فرض کرده متوسط وزن بدن ۴۶ کیلوگرم (۱۰۱ پاوند) است اما در مورد نحوه انتخاب این عدد توضیحی نمی‌دهد.[۶] وی به دلیل برآورد زیاد متوسط وزن بدن مقدار چوب مورد نیاز برای سوزاندن جسد را نیز زیاد برآورد می‌کند.

ما در این رابطه شواهدی داریم. کورت گرشتاین، همان مامور شوتزشتافل که در بلزک شاهد قتل‌عام با گاز بوده است، نوشته حدود ۷۰۰ نفر (که نیمی از آنها کودک و نوزاد بوده‌اند) را دیده که در اتاق گازی به ابعاد ۵ در ۵ متر (حدود ۱۶.۵ در ۱۶.۵ فوت) به قتل رسیده‌اند. گرشتاین تخمین می‌زند متوسط وزن قربانیان حدود ۳۵ کیلوگرم (۷۷ پاوند) بوده است.[۷]

چارلز پرووان (Charles Provan) که یکی از شکاکان خود خوانده قضیه هولوکاست است تصمیم می‌گیرد مشاهدات گرشتاین را شخصاً آزمایش کند. او یک جعبه از تخته چندلا ساخت که مساحت کف آن ۲۱ اینچ در ۲۱ اینچ بود. یک طرف این جعبه شیشه ای، دو طرف تخته چندلا و یک طرف باز و سقف آن نیز باز بود.

نتایج تعجب‌برانگیز بودند.

ابتدا پرووان چنین نتیجه گرفت که دو فرد جوان (۲۷ و ۳۴ ساله)، یک زن ۷۰ ساله و چهار کودک بدون مشکل در این جعبه جا می‌شدند. تمام افراد لباس‌های عادی خود را بر تن داشته و می‌توانستند به شکل عادی تنفس نمایند. سه کودک (۶، ۴ و ۲ ساله) پائین پای بزرگترها نشسته و کودک بزرگتر (۸ ساله) و سه فرد بزرگسال ایستاده بودند. یکی از بزرگسالان بجای نوزاد یک عروسک را در بغل نگه داشته است. پرووان – که نگران بود کسی حرف او را باور نکند – چند عکس گرفت.[۸]

ثانیاً، وقتی پرووان افراد شرکت کننده را وزن کرد متوجه مسئله‌ای جالبتر شد. متوسط وزن ۷ انسان و عروسکی که بجای نوزاد بکار رفته بود ۳۳.۲۵ کیلوگرم (حدود ۷۳ پاوند) می‌شد. دو مرد بزرگسال ۶۳ و ۶۲ کیلوگرم، زن کهنسال ۴۹ کیلوگرم و چهار کودک ۲۵، ۲۶، ۱۹ و ۱۵ کیلوگرم وزن داشتند. وی وزن نوزاد/عروسک را ۷ کیلوگرم برآورد می‌کند.[۹]

شرکت‌کنندگان آزمایش پرووان اهالی آمریکا با تغذیه خوب بوده‌اند، نه یهودیان لهستانی گرسنه و برهنه که عموماً قامت کوچکتری نسبت به متوسط آمریکائی‌ها دارند. نتایج متوسط وزن توسط پرووان (۳۳.۲۵ کیلوگرم یا ۷۳ پاوند) نسبت به مشاهدات ماتوگنو (۴۶ کیلوگرم یا ۱۰۱ پاوند) به مشاهدات گرشتاین (۳۵ کیلوگرم یا ۷۷ پوند) نزدیکتر است.

نتیجه‌گیری:

محاسبات ماتوگنو برای استفاده چوب بیش از حد بالا است که تا حدی به این دلیل است که مبنای این محاسبات بر متوسط وزن جسد ۴۶ کیلوگرمی (۱۰۱ پاوند) قرار داشته است. در حقیقت، متوسط وزن بقایا – با در نظر گرفتن اینکه نیمی از قربانیان کودکان و نوزادانی بودند که برخی از آنها پوست و استخوان بوده‌اند – حدود ۲۵ کیلوگرم (۵۵ پاوند) بوده است. مشاهدات دنایرباد لایق توضیح بیشتر نیست.

یادداشت‌ها

[۱] «یک‎سوم هولوکاست» در http://www.youtube.com/watch?v=taIaG8b2u8I در حدود دقیقه ۳:۰۸.

[۲] کارلو ماتوگنو، بلزک در تبلیغات، شهادت‌ها و تحقیقات باستان‌شناسی و تاریخچه (انتشارات Theses & Dissertations (رساله‌ها و پایان‌نامه‌ها)، ۲۰۰۴)،‌ صفحه ۸۵ در http://vho.org/dl/ENG/b.pdf.

[۳] «یک‎سوم هولوکاست» حدود دقیقه ۳:۰۲ تا ۳:۰۹ و کارلو ماتوگنو، «آزمایشات اشتعال چربی تازه و حیوانی» در http://www.vho.org/tr/2004/1/Mattogno64-72.html.

[۴] «یک‎سوم هولوکاست» در حدود دقیقه ۳:۰۸.

[۵] «یک‎سوم هولوکاست» در دقایق ۳:۰۸ و ۳:۲۳.

[۶] کارلو ماتوگنو، بلزک در تبلیغات، شهادت‌ها و تحقیقات باستان‌شناسی و تاریخچه (انتشارات Theses & Dissertations (رساله‌ها و پایان‌نامه‌ها)، ۲۰۰۴)،‌ صفحه ۸۵.

[۷] بخش مربوط به مشاهده گرشتاین درباره گازگرفتگی دسته‌جمعی در بلزک را می‌توان در http://www.deathcamps.info/testimonies/Gerstein.htm مشاهده کرد.

[۸] چارلز د. پرووان، «کورت گرشتاین و ظرفیت اتاق گاز در بلزک» در http://holocaust.skeptik.net/documents/provan_gerstein.html. تصاویر در پایین‌ترین قسمت صفحه زیر عنوان «مشاهده تصاویر» قرار دارند.

[۹] چارلز د. پرووان، «کورت گرشتاین و ظرفیت اتاق گاز در بلزک» (ضمیمه: آمار و محاسبات آزمایش ظرفیت اتاق گاز)‌ در http://holocaust.skeptik.net/documents/provan_gerstein.html.

[۱۰] روبرتو مولن‌کمپ، «کارلو ماتوگنو در تحقیقات باستان‌شناسی بلزک – بخش (۲)۴» در http://holocaustcontroversies.blogspot.com/2006/05/carlo-mattogno-on-belzec_28.html.