مقدمه: کامیون‌های گاز

کامیون‌های گاز چه بودند؟چگونه کار می‌کردند؟

آنها چه ساختاری داشتند؟

والتر برمیستر (Walter Burmeister)، راننده کامیون گاز در اردوگاه‌های مرگ خلمنو، ویژگی‌های ظاهری کامیون‌های گاز را به خاطر می‌آورد: «کامیون‌های گاز وسایل نقلیه بزرگی بودند که چهار تا پنج متر طول و ۲.۲ متر عرض داشتند و اتاقک بار آنها حدود دو متر طول داشت. [تقریباً ۱۳-۱۶ فوت طول، ۸ فوت عرض، و ۶.۵ فوت ارتفاع] …اتاقک‌های بار کامیون‌های گاز، مانند کامیون اسباب‌کشی در عقب خود درب‌های دولنگه داشتند. آنها به رنگ خاکستری ارتش آلمان نازی رنگ شده بودند و از بیرون بی‌ضرر به نظر می‌رسیدند. داخل کامیون صفحات قلع کشیده شده بود و کف فلزی با شبکه چوبی پوشیده شده بود. زیر این شبکه یک لوله قرار داشت که چندین سوراخ داشت و تا قسمت جلو کشیده می‌شد. در جلو، یک مکانیسم متصل شده به اگزوز اجازه می‌داد تا گاز از طریق شیلنگ مارپیچ به لوله برود….داخل اتاقک یک لامپ برقی بود. وقتی روشن می‌شد داخل کامیون از جایگاه راننده معلوم بود.»[۳]

به برونیسلا فالبورسکی (Bronislaw Falborski)، مکانیک لهستانی، که در پارکینگی در کولو، لهستان کار می‌کرد، دستور داده شد که یک کامیون گاز را تعمیر کند. او ظاهر کامیون را به یاد می‌آورد: «فکر می‌کنم که در تابستان سال ۱۹۴۲ بود که به من دستور داده شد تا وسیله نقلیه مورد استفاده مسموم کردن با گاز را تعمیر کنم…ارتفاع تقریبی این وسیله نقلیه ۲.۵۰ متر [۸ فوت]، طول آن ۶ متر[۲۰ فوت] و عرض آن احتمالاً ۲.۵۰ متر [۸ فوت] بود. رنگ آن سیاه و به شکل جعبه بود. سقف آن صاف و تا دیواره‌ها مستطیل شکل بود. فکر می‌کنم که با صفحه فلزی روکش شده بود…»[۴]

فالبورسکی طراحی این وسیله نقلیه را اینگونه توضیح داد که: «تعمیرات به دست من سپرده شده بود. باید یک قطعه بین قطعه الاستیک لوله اگزوز و قطعه‌ای که به داخل وسیله نقلیه می‌رفت جایگزین می‌شد. لازم به توضیح است که لوله اگزوز اینجا مانند وسیله‌های نقلیه معمولی شامل تنها یک تکه نبود بلکه سه بخش داشت که بخش میانی مانند یک شیلنگ الاستیک بود. این بخش میانی هم می‌توانست به لوله واقع در کف وسیله نقلیه متصل شود – که در این صورت گازهای اگزوز داخل وسیله نقلیه می‌شدند- یا اینکه به عقب لوله اگزوز متصل می‌شد که در این صورت مانند معمول گازهای اگزوز وارد فضای باز می‌شد. وقتی که این وسیله نقلیه برای تعمیرات تحویل داده ‌شد، بخش میانی لوله به بخش داخلی وسیله نقلیه متصل بود اما بخش بین این دو قسمت فرسوده شده بود و به من دستور داده شد که آن را تعویض کنم.»[۵]

اینها کجا استفاده می‌شدند؟

کامیون‌های گاز در اردوگاه‌های مرگ خلمنو در لهستان و توسط آینزاتس‌گروپن در شرق استفاده می‌شدند.

یادداشت‌ها

[۱] ماتیاس بیر، «بکارگیری کامیون گاز در کشتار یهودیان» در http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/Holocaust/vans.html.

[۲] اشموئیل اسپکتور، «کامیون‌های گاز» دایرةالمعارف هولوکاست (مک‌میلیان، ۱۹۹۰)، نسخه ۲، صفحه ۵۴۱.

[۳] یوگن کوگن، هرمان لانگبین و آلبرت روکرل،‌ ویراستاران. کشتار جمعی توسط نازی‌ها: تاریخ مستند استفاده از گازهای سمی (انتشارات دانشگاه ییل،‌ ۱۹۹۳)،‌ صفحه ۷۷، ۸۶.

[۴] سانتیاگو آلوارز و پییر ماریاس، کامیون‌های گاز: تحقیقات انتقادی (انتشارات بارنز ریویو، ۲۰۱۱)، صفحه ۳۵۱.

[۵] سانتیاگو آلوارز و پییر ماریاس، کامیون‌های گاز: تحقیقات انتقادی (انتشارات بارنز ریویو، ۲۰۱۱)، صفحات ۳۵۱-۳۵۲.