این پست به این زبان ها نیز موجود است: English Français Español العربية Русский Türkçe
چه شواهدی در دست داریم مبنی بر اینکه در اردوگاه مرگ بلزک گورهای دسته‌جمعی وجود دارند؟
انکارکنندگان هولوکاست مدعی هستند که:
خاک‌برداری‌های سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۰، که ۳۳ گور دسته‌جمعی در اردوگاه مرگ بلزک را پیدا و نقشه‌برداری کردند، تنها نشانه‌هایی از کل بقایای انسان را آشکار کردند. این نشانه‌ها شواهدی از کشتار دسته‌جمعی نیستند اما نتیجه مرگ بر اثر بیماری و سختی وضعیت یهودیان اخراج شده به مناطق دورتر شرقی هستند.
واقعیت این است که:
نتایج این دو تحقیق جداگانه، علیرغم فاصله زمانی ۶۰ ساله اثبات می‌کند که بیش از «چند صد جسد» در بلزک دفن شدند. این تحقیقات این نتیجه را تأیید می‌کنند که حدود ۴۵۰,۰۰۰ یهودی مرد، زن و کودک در بلزک به قتل رسیده و دفن شدند.
انکارکنندگان هولوکاست به بیان دقیق‌تر در مورد بلزک و گورهای دسته‌جمعی آن چه می‌گویند؟
کارلو ماتوگنو، یک انکارکننده ایتالیایی هولوکاست، در مورد گورهای دسته‌جمعی در بلزک دو ادعای اصلی دارد. نخست اینکه، او تأکید می‌کند که ۳۳ گور دسته‌جمعی «حداکثر دارای چند صد جسد» (اجساد سوخته نشده) هستند.[۱] دوم اینکه، ماتوگنو ادعا می‌کند که مقدار خاکستر و اجزاء استخوان در این گورها با بقایای ۴۵۰,۰۰۰ نفر که گویا در بلزک دفن شدند، «مطلقاً جور درنمی‌آید».[۲] سپس ماتوگنو پیشنهاد می‌کند که نبود بقایا و نبود خاکستر نشان می‌دهد که نازی‌ها به دنبال اسکان دادن یهودیان در مناطق دورتر شرقی بودند که این سیاست نشان «برخورد بسیار خشونت‌آمیز آلمانی‌ها نسبت به یهودیان» بود و نه کشتار دسته‌جمعی.[۳]
وجود گورهای دسته‌جمعی در بلزک:
در بلزک دو تحقیق انجام شده است -یکی در سال ۱۹۴۶ و دیگری بین ۱۹۹۷ و ۲۰۰۰- که به طور قاطع نشان می‌دهد که در بلزک گورهای دسته‌جمعی وجود دارند.
تحقیق لهستان بعد از جنگ:
در سال ۱۹۴۶، چسلاو گودزیوفسکی (Czeslaw Godzieszewksi)، قاضی تحقیقات منطقه‌ای دادگاه ناحیه‌ای زاموشچ، زمین‌های بلزک را بررسی کرد. محققین لهستانی ۹ کانال با ابعاد حدود ۱۰ متر (۳۳ فوت) عرض و ۸ متر (۲۶ فوت) عمق حفر کردند. آنها در این کانال‌ها لایه‌هایی با چند متر ضخامت خاکستر انسان و همچنین بقایای اجساد نیم‌سوزشده، بخش‌های بدن، موی زن و استخوان‌های نسوخته انسان را پیدا کردند. فقط در یک کانال با عمق ۲۶ فوت آنها یک لایه خاکستر انسان به ضخامت ۳ متر (حدود ۱۰ فوت) پیدا کردند.[۴]
تحقیقات کولا:
بین سال ۱۹۹۷ و ۲۰۰۰، تیمی از کارشناسان شامل باستان‌شناسان، مورخین و نقشه‌نگارها، کل اردوگاه را به طور کامل و علمی بررسی کردند. این تحقیقات با اجازه دولت لهستان و موزه یادبود هولوکاست ایالات متحده انجام شده بودند. این تیم به سرپرستی پروفسور آندری کولا (Andrzej Kola) از دانشگاه ترونی در لهستان بود. او این مطالعه را به این خاطر انجام داد که مقامات لهستانی در حال جایگزینی بنای یادبود بلزک بودند و نمی‌خواستند که موقع طراحی و ساخت و ساز فضای یادبود جدید، گورهای دسته‌جمعی را تخریب کنند.
طی مدت سه سال، تیم کولا ۲٬۰۰۱ سوراخ عمقی خاک به فاصله ۵ متر (۱۶.۵ فوت) از هم تا عمق ۶ متر (۲۰ فوت) حفر کردند. آنها این سوراخ‌ها را به الگوی شبکه‌ای در کل منطقه اردوگاه حفر کردند. تحقیقات کولا نشان داد که بلزک «یک مجموعه متنوع بزرگ از گورهای دسته‌جمعی» بود.[۵] این محققین ۳۳ گور دسته‌جمعی با مجموع حجم ۱۵,۸۴۰ مترمکعب یا تقریباً ۵۶۰,۰۰۰ فوت مکعب را پیدا کرده و اندازه‌گیری نمودند.[۶] امروزه، مکان‌های گورهای دسته‌جمعی در بلزک با یک زمین از سنگ‌های یادبود پوشیده شده‌اند.
واقعیت‌های ادعاهای ماتوگنو:
ادعای ۱: در ۳۳ گور حداکثر «چند صد جسد» جا می‌گیرد.
انکارکننده هولوکاست، کارلو ماتوگنو ادعا می‌کند که تنها گورهای شماره ۳، ۱۰ و ۲۰ از ۳۳ گور دسته‌جمعی که کولا پیدا کرد، دارای یک لایه بقایای نسوخته در پایین‌ترین قسمت با ضخامت کم است. او می‌گوید که «تنها نتیجه‌گیری معقولی که می‌توان گرفت» این است که فقط تعداد بسیار کمی جسد در جاهای متفاوت وجود دارند.[۷] ماتوگنو به خواننده‌های خود در مورد چندین واقعیت مربوط که اظهارات خودش را بی‌اعتبار می‌کند، چیزی نمی‌گوید:
گور شماره ۳، ۱۶ متر طول، ۱۵ متر عرض و ۵ متر عمق دارد (حدود ۵۲ در۵۰ در ۱۶ فوت).
گور شماره ۱۰، ۲۴ متر طول، ۱۸ متر عرض و ۵ متر عمق دارد (حدود ۷۸ در ۵۹ در ۱۶ فوت عمق).
گور شماره ۲۰، به خارج از مرزهای اردوگاه فعلی امتداد می‌یابد و بنابراین به طور کامل اندازه‌گیری نمی‌شود. بخش قابل اندازه‌گیری ۲۶ متر طول، ۱۱ متر عرض و ۵ متر عمق دارد (۸۵ در ۳۶ در ۱۶ فوت عمق).
منطقی نیست که فکر کنیم نازی‌ها، با استفاده از ماشین‌های خاک‌برداری سنگین سه گور به این اندازه بزرگ و عمیق را فقط به این خاطر حفر کردند که «تعداد کمی جسد» یهودیانی که هنگام رفتن به شرق مردند را دفن کنند.
چرا بقایای نسوخته انسان در گورهای دسته‌جمعی وجود داشت؟
به قطع نمی‌توانیم بگوییم که چرا بقایای کامل انسان در گورها وجود دارد اما می‌توانیم چند گزینه را در نظر بگیریم. یکی از این دلایل می‌تواند این باشد که شرایط اجساد در عمق آنقدر وحشتناک بود که نازی‌ها -هر چند که کار را بردگان یهودی انجام می‌دادند- قادر نبودند طی نبش قبر با آنها مواجه شوند. شاید، بعد از ماه‌ها نبش قبر و سوزاندن بقایا، نازی‌ها می‌خواستند که کار را تمام کنند و از آن مکان تا حد ممکن به سرعت خلاص شوند. علیرغم تمایل آنها به حذف شواهد کشتار دسته‌جمعی، رها کردن برخی اجساد نسوخته ۲۵ فوت زیر سطح خاک ریسک بزرگی به نظر نمی‌آمد.
ادعای ۲: مقدار خاکستر و اجزاء استخوان در گورهای دسته‌جمعی بسیار کم است.
ماتوگنو همچنین ادعا می‌کند که این گورها «فقط یک لایه بسیار نازک شن و خاکستر دارد» که «مطلقاً با مرده‌سوزی ۶۰۰,۰۰۰ جسد جور در نمی‌آید.»[۸] اما، لایه‌های خاکستر و استخوان در گورها اصلاً «بسیار نازک» نیستند. چند مثال به شرح زیر است:
گور ۵ دارای «قطعه‌های استخوان‌های انسان سوخته به شدت متراکم است که مته حفاری بیشتر نمی‌توانست نفوذ کند.» این گور ۳۲ متر طول، ۱۰ متر عرض و ۴.۵۰ متر عمق دارد (حدود ۱۰۵ در ۳۳ در ۱۵ فوت عمق).
گور ۶ ۳۰ متر طول، ۱۰ متر عرض و ۴ متر عمق دارد (حدود ۹۹ در ۳۳ در ۱۳ فوت عمق) که دارای «چوب ذغالی و تکه‌های اجزاء استخوان انسان سوخته است. در سمت شرق گور، زمین به رنگ خاکستری و دارای ترکیبی از تکه‌های خرد شده سوخته و نسوخته استخوان‌های انسان است».
گورهای شماره ۳، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۳، ۱۵، ۱۶، ۱۷، ۱۸، ۱۹، ۲۱، ۲۲، ۲۳، ۲۴، ۲۵، ۲۷، ۲۸، ۲۹، ۳۰، ۳۱، ۳۲ و ۳۳ همگی دارای اجزاء استخوان‌های انسان سوخته، خاکسترهای انسان و چوب ذغال‌شده هستند.
گور شماره ۱۴ بزرگترین گور در اردوگاه است که دارای «تکه‌های سوخته استخوان‌های انسان و اجزاء چوب ذغال‌شده در ترکیب با خاک شنی خاکستری تا عمق ۵ متر است». این گور ۱۶ فوت عمق دارد. ماتوگنو هر اندازه اصرار کند، اما یک لایه خاکستر به ضخامت ۵ متر (۱۶ فوت) یک «لايه نازک» نیست.
خاکسترها و بقایای استخوان فقط در خود گورها هم نیستند. تیم کولا روی سطح خاک خاکستر و استخوان ترکیب شده با شن پیدا کرد.[۹]
چرا بقایای انسان به طور کامل از زیر خاک خارج نشده‌اند؟
ماتوگنو از این امر شکایت دارد که پاسخ‌گویی به سوالات او می تواند به راحتی با یک نبش قبر کامل و مناسب این مکان‌ها انجام شود؛ او ادعا می‌کند که این کار حداقل این موضوع را یک بار برای همیشه حل و فصل می‌کند. اما هدف کولا نبش قبر نبود. در عوض او قبل از ساخت بنای یادبود جدید در بلزک، مشغول نقشه‌برداری گورهای دسته‌جمعی بود. حتی اگر هدف کولا نبش قبر کامل می‌بود باز هم نمی‌توانست این کار را کامل کند زیرا که حداقل یکی از گورهای دسته‌جمعی بزرگ‌تر تا خارج مرزهای فعلی اردوگاه ادامه دارد. این مرز تا زمین شخصی کشیده شده و نمی‌توانست مورد تحقیق قرار بگیرد.
به علاوه، برخی شخصیت‌های مذهبی به انجام تحقیقات به طور کل اعتراض داشتند و از نظر آنها هر گونه به‌هم‌زدن گورها بی‌احترامی به مرده بود. [۱۰]حفر گورهای دسته‌جمعی برای تعیین اندازه خاکسترها و بقایای استخوان می‌توانست غیرمحترمانه و تجاوز به حساب آید و طوفانی از مشاجره برانگیزد. بنابراین سعی شد که گورهای دسته‌جمعی تا حد امکان کمتر به هم بریزند.
یک انکارکننده آمریکایی هولوکاست که خود را «دنایرباد» می‌نامد و ویدیوهایی را در YouTube به اشتراک می‌گذارد، در مورد بلزک و تربلینکا هم همین شکایت را دارد. او معتقد است که «عدم جستجوی شواهد فیزیکی افتضاح است». سپس می‌گوید که کولا به این خاطر انتخاب شد که «آنها» می‌دانستند که او چیزی پیدا نخواهد کرد که «این داستان را تأیید نکند». دنایرباد می‌خواهد که هر دو اردوگاه به طور کامل خاک‌برداری شوند تا اثبات شود که همه این چیزها یک «دروغ بزرگ» نیست. همین ملاحظات اخلاقی شرح داده شده در بالا- و همچنین ملاحظات عملی خاک‌برداری هر فوت مربع تا عمق ۲۰ فوت- به شکایت او اعمال می‌شود.[۱۱]
نتیجه‌گیری:
انکارکنندگان هولوکاست می‌خواهند تعداد قربانیان را به «حداکثر چند صد عدد» کاهش دهند؛ این کاهش با شواهد تأیید نمی‌شود. دو تحقیق جداگانه با فاصله زمانی ۶۰ ساله نشان می‌دهند که بقایای حدود ۴۵۰,۰۰۰ یهودی مرد، زن و کودک در بلزک مدفون هستند.
زمین پر از سنگ روی گورهای دسته‌جمعی در بلزک. توسط Lysy (اثر شخصی)[CC BY-SA 3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)]، در ویکی‌انبار.
یادداشت‌ها
[۱] کارلو ماتوگنو، بلزک در تبلیغات، شهادت‌ها و تحقیقات باستان‌شناسی و تاریخچه (انتشارات Theses & Dissertations (رساله‌ها و پایان‌نامه‌ها)، ۲۰۰۴)، صفحه ۷۹ در http://vho.org/dl/ENG/b.pdf.
[۲] کارلو ماتوگنو، بلزک در تبلیغات، شهادت‌ها و تحقیقات باستان‌شناسی و تاریخچه (انتشارات Theses & Dissertations (رساله‌ها و پایان‌نامه‌ها)، ۲۰۰۴)، صفحه ۸۷.
[۳] کارلو ماتوگنو، بلزک در تبلیغات، شهادت‌ها و تحقیقات باستان‌شناسی و تاریخچه (انتشارات Theses & Dissertations (رساله‌ها و پایان‌نامه‌ها)، ۲۰۰۴)، صفحه ۹۹.
[۴] جاناتان هریسون، روبرت مولن‌کمپ، جیسون مایرز، سرگی رومانف و نیکلاس تری به نام بلزک، سوبیبور، تربلینکا: انکار هولوکاست و عملیات راینهارد. نگاهی انتقادی به ادعاهای دروغین ماتوگنو، گراف و کوس، صفحه ۳۸۳ در http://holocaustcontroversies.blogspot.com/2011/12/belzec-sobibor-treblinka-holocaust.html. جهت مشاهده نسخه PDF، یکی از گزینه‌های Google Docs، Rapidshare یا Archive.org را انتخاب کنید.
[۵] «تحقیقات باستان‌شناسی: بلزک: مروری از نگاه مورخین» در www.holocaustresearchproject.org/ar/modern/archreview.html. مطالعه کامل توسط آندری کولا با عنوان بلزک: اردوگاه نازی‌ها برای یهودیان مطابق با منابع و حفاری‌های باستان‌شناسی ۱۹۹۷-۱۹۹۹ (شورای حفاظت از یادبود جنگ و شهادت و موزه یادبود هولوکاست ایالات متحده، ۲۰۰۰) را می‌توانید از سایت www.scribd.com دانلود کنید.
[۶] ندری کولا، بلزک: اردوگاه نازی‌ها برای یهودیان مطابق با منابع و حفاری‌های باستان‌شناسی ۱۹۹۷-۱۹۹۹ (شورای حفاظت از یادبود جنگ و شهادت و موزه یادبود هولوکاست ایالات متحده، ۲۰۰۰)، تمامی ۴۰ کتاب را می‌توانید از سایت www.scribd.com دانلود کنید. گزیده این مطالعه را می‌توانید در http://www.jewishgen.org/Yizkor/belzec1/bel150.html ملاحظه کنید. هرچند نتیجه محاسبه کولا ۲۱,۰۰۰ مترمکعب بود، اما عدد ۱۵٬۸۴۰ گنجایش تخمینی تعدیل‌شده است که با ملاحظه شکل نامنظم بسیاری از گورها، شیب‌دار بودن اطراف گورها و ناهموار بودن کف گورها به دست می‌آید. جاناتان هریسون، روبرت مولن‌کمپ، جیسون مایرز، سرگی رومانف و نیکلاس تری به نام بلزک، سوبیبور، تربلینکا: انکار هولوکاست و عملیات راینهارد را ببینید. نگاهی انتقادی به ادعاهای دروغین ماتوگنو، گراف و کوس، صفحه ۳۸۷ در http://holocaustcontroversies.blogspot.com/2011/12/belzec-sobibor-treblinka-holocaust.html. جهت مشاهده نسخه PDF، یکی از گزینه‌های Google Docs، Rapidshare یا Archive.org را انتخاب کنید.
[۷] کارلو ماتوگنو، بلزک در تبلیغات، شهادت‌ها و تحقیقات باستان‌شناسی و تاریخچه (انتشارات Theses & Dissertations (رساله‌ها و پایان‌نامه‌ها)، ۲۰۰۴)، صفحه ۷۸.
[۸] کارلو ماتوگنو، بلزک در تبلیغات، شهادت‌ها و تحقیقات باستان‌شناسی و تاریخچه (انتشارات Theses & Dissertations (رساله‌ها و پایان‌نامه‌ها)، ۲۰۰۴)، صفحه ۸۷.
[۹] آندری کولا، بلزک: اردوگاه نازی‌ها برای یهودیان مطابق با منابع و حفاری‌های باستان‌شناسی ۱۹۹۷-۱۹۹۹ (شورای حفاظت از یادبود جنگ و شهادت و موزه یادبود هولوکاست ایالات متحده، ۲۰۰۰). «گودال‌های محل گورها در بلزک»، صفحات ۲۱-۴۰ را ببینید. این جلد را می‌توانید در www.scribd.com دانلود کنید. نقشه حاوی جزئیات گورهای دسته‌جمعی را می‌توانید در این سایت و شماری نمودارهای دقیق ابعاد و محتویات گورهای دسته‌جمعی را می‌توانید در http://holocaustcontroversies.blogspot.com/2006/05/carlo-mattogno-on-belzec_23.html مشاهده کنید.
[۱۰] «کارلو ماتوگنو در تحقیقات باستان‌شناسی بلزک – مقدمه و بخش ۱ـ۱ـ ماهیت و اهداف تحقیقات باستان‌شناسی کولا») را در http://holocaustcontroversies.blogspot.com/2006/05/carlo-mattogno-on-belzec.html ببینید.
[۱۱] فیلم «یکسوم هولوکاست» در حدود دقیقه ۲:۳۱ را درhttp://www.youtube.com/watch?v=taIaG8b2u8I تماشا کنید.