Anne Frank'in Günlüğü: Anne'nin Günlüğü Gerçektir

Anne Frank'in günlüğünün uydurma değil, gerçek olduğunu nereden biliyoruz?

Holokost inkârcılarının iddiası:

Anne Frank'in günlüğü, babası Otto Frank tarafından maddi kazanç için yazılmış bir uydurmadır.

Gerçekler şunlardır:

Anne Frank'in günlüğünün el yazısı karşılaştırmaları ve adli araştırması, yazarın kesin surette o olduğunu göstermektedir. Otto Frank, II. Dünya Savaşı'ndan sonra Anne'nin günlüğünü derleyip düzenlemiştir. Günlüğün şahsi ve samimi bir yazım tarzı sergilemesi nedeniyle, Otto günlükteki pek çok yazının ailevi çatışmalar hakkında mahcup edici ayrıntılar içerdiğini fark etmiştir. Ailesini, ölüm sonrası acı ve kederden korurken, Anne'nin yazdıklarına da sadık kalmaya çalışmıştır. Yaptığı düzenlemeler Anne'nin günlükte ele aldığı konu ve deneyimleri tahrif etmeyen ufak tefek düzenlemelerdir. Daha sonra, düzenlenen yazılar asıl tarzlarına, Anne'nin yazdığı hallerine geri döndürülmüştür. Araştırmacılar ve bilim adamları, günlüğün gerçekten ona ait olduğunu kanıtlamıştır.

Holokost inkârcılarının iddiaları devam ediyor:  

1975 yılında, İngiliz Holokost inkârcısı Richard Harwood, Anne'nin günlüğü için bir "propaganda efsanesi . . . 'Holokost' efsanesini ve Altı Milyon destanını desteklemek için yapılmış sahtekârlıklar zincirine eklenmiş yeni bir halka"[1] demiştir.

Londra'daki Yüksek Mahkeme'nin 2000 yılında Holokost inkârcısı, antisemit ve ırkçı ilan ettiği David Irving 1975 yılında, Hitler hakkında yazdığı kitaplardan birinin sunuş bölümünde, Anne'nin günlüğünün "uydurma"[2] olduğunu yazmıştır. Otto Frank, Irving'in yayıncısını protesto etmiş ve kitap yeniden basıldığında söz konusu bölüm çıkarılmıştır. Frank, ayrıca uğradığı zarar için yayıncılardan Amsterdam'daki Anne Frank Vakfı'na ödeme yapmalarını istemiştir.

1978 yılında, Avusturyalı Holokost inkârcısı Ditlieb Felderer, Anne Frank'in Günlüğü: Bir Kandırmaca adında antisemitik bir kitapçık yazmış ve bu kitapçıkta Anne'nin kişiliğine saldırmıştır. "Genç Yaşta Seks" ve "Cinsel Fantezi" adındaki bölümlerde Felderer, Anne'nin Peter'la ilişkisini "ilk çocuk pornosu"[3] olarak nitelendirmiştir. Günlüğü, "Almanları tam anlamıyla hayvan olarak gösteren" "kocaman bir kandırmaca"[4] olarak reddetmiştir.

David Irving, 1996 yılında Anne'nin günlüğüne tekrar saldırmıştır. Anne'nin günlüğünün, "kederli babası Otto Frank için önemli bir gelir kapısı haline geldiğini . . ."[5] söylemiştir. Irving, "hayat bunun için çok kısa" diyerek günlüğün tamamını hiç okumadığını da itiraf etmiştir, ama yine de genç bir kızın nasıl olup da bu kadar "olgunca" yazabildiğini merak ettiğini ifade etmiştir. Irving, Anne Frank'in günlüğünü "bir roman"[6] olarak da adlandırmıştır.

Anne Frank'in günlüğünün doğruluğu hakkında gerçekler

Kasım 1980'de Hollanda Devleti Savaş Belgeleri Enstitüsü, Otto Frank'in vasiyetinde belirtildiği gibi, Anne'nin orijinal günlük sayfalarının tamamını teslim almıştır. Devlet Enstitüsü, en modern teknolojileri kullanarak günlüğün kesin bir adli ve edebi analizini yapmıştır. Anne Frank'in Günlüğü: Eleştirel Basım olarak yayınlanan rapor 719 sayfadır. Devlet Enstitüsü, günümüzde "eksiksiz" versiyon olarak yayınlanan günlüğün kesin surette bir "roman"  veya "edebiyat sahteciliği"  değil, gerçek materyallerin doğru bir sunumu olduğunu belirlemiştir. Ayrıca, günlük sayfalarının gerçekten Anne Frank'in el yazısıyla yazıldığını ve mürekkeple kağıdın o dönemle uyumlu olduğunu da göstermişlerdir.

Günlük, genç bir kızınkini aşan bir olgunluk düzeyini mi yansıtmaktadır?

Holokost inkârcısı David Irving'in ortaya attığı bu soru en baştan yanlış yönlendiricidir. Anne'nin günlüğüne bakan biri onun, eğitimini ve yazı yazmayı ciddiye alan, düşünceli, erken gelişmiş bir çocuk olduğu izlenimini kesinlikle edinir. Yazdığı hiçbir şey, genç bir kızın yazabileceği gençlik aşkları, savaş, cinsel olgunluk, arkadaşlar, aile içi çatışmalar gibi şeylerle uyumsuz değildir. Anne'nin, akranlarını ve yaşını aşan bir olgunlukla yazmış olup olmaması, o günlüğü gerçekten Anne'nin yazdığından kuşkulanmak için geçerli bir gerekçe değildir.

Aynı şekilde, Anne'nin günlüğü yazdığı süre boyunca konular bakımından değişiklikler göstererek, savaş ve etrafındaki acılara gitgide daha fazla yer verir hale gelmiştir. Örneğin, Anne'nin son günlük yazıları ilk yazılardan ciddi ölçüde farklıdır. Bu yazıyı, günlüğü yazmaya başladıktan kısa bir süre sonra yazdığını göz önünde bulundurmak gerekir: "Teneffüste öğretmenlerime ve sınıftakilere kurabiye dağıttım. . . Sınıfın geri kalanıyla birlikte spor salonuna gittim. Doğum günüm olduğu için sınıf arkadaşlarımın hangi oyunu oynayacağına ben karar verecektim ve voleybol oynamayı seçtim. Sonra hepsi birden etrafımda halka halinde dans etmeye başladılar "İyi ki Doğdun" şarkısını söylediler." (14 Haziran 1942)

İlk yazılarıyla, ihbar edilip tutuklanmadan yalnızca birkaç hafta öncesine ait son yazıları arasındaki zıtlık görülebilir: "Aslında gençler, yaşlılardan daha yalnızdır. Bunu bir kitapta okumuştum ve aklımda kalmış. Bildiğim kadarıyla, bu çok doğru. . . Yaşlıların Oda'da daha zor zamanlar geçirdiğini iddia edenler, sorunların bizim üzerimizde daha büyük etkileri olduğunu fark etmiyor. Biz, bu sorunlarla baş edemeyecek kadar küçüğüz ama onlar, sonunda biz bir çözüm bulmak zorunda kalana kadar kendilerini bize kabul ettirmeyi sürdürüyor. Ama bulduğumuz çözümler gerçekler karşısında ufalanıp gidiyor. Böyle zamanlarda içimizde idealler, hayaller ve umutlar yeşermesi çok zor. Bize düşen, acı gerçek altında ezilmek. Kendime kargaşa, acı ve ölüme dayalı bir hayat kurmam kesinlikle imkansız. Dünyanın yavaş yavaş bir ıssızlığa dönüştüğüne şahit oluyorum, bir gün bizi de yok edecek gök gürültüsünün yaklaştığını duyuyorum. Milyonlarca kişinin acısını hissediyorum." (15 Temmuz 1944)

Anne'nin saklanarak geçirdiği 25 ay içinde ciddi ölçüde olgunlaşmış olduğu yazım tarzında ve işlediği konularda açıkça bellidir. Anne, günlüğünde duygusal ve psikolojik olarak nasıl olgunlaştığı konusuna epey değinmiştir. Savaş ve savaş hakkında yazmak onu dönüştürmüştür. Anne okuyucunun gözleri önünde yavaş yavaş, 15 yaşın ötesinde düşünüp yazan daha olgun genç bir kadına dönüşmüştür.

NOTLAR

[1] Richard Harwood, "Gerçekten Altı Milyon Kişi Öldü mü?" ("Çok Satan Bir Kandırmaca") http://www.historiography-project.com/books.

[2] David Irving, Hitler ve Generalleri (Berlin: Ullstein Verlag, 1975), Sunuş, s. III Hollanda Devleti Savaş Belgeleri Enstitüsü, Anne Frank'in Günlüğü: Eleştirel Basım'da alıntılandığı gibi (New York: Doubleday, 1988), s. 91, fn 53.

[3] Ditlieb Felderer, Anne Frank'in Günlüğü: Bir Kandırmaca (Tarihi İnceleme Enstitüsü, 1979) http://www.radioislam.org/annefrank/. Seç "Genç Yaşta Seks" ve "Cinsel Fantezi."

[4] Ditlieb Felderer, Anne Frank'in Günlüğü: Bir Kandırmaca (Tarihi İnceleme Enstitüsü, 1979) http://www.radioislam.org/annefrank/. Seç "Önsöz."

[5] "David Irving, Anne Frank'in günlüğü hakkındaki görüşlerini soran bir öğrenciye cevap veriyor," http://www.fpp.co.uk/Auschwitz/docs/controversies/AnneFrank/Jules150286.html

[6] David Irving, "Anne Frank ve Günlüğü İle İlgili Belgeler" http://www.fpp.co.uk/Auschwitz/docs/controversies/AnneFrank/index.html.