Auschwitz-Birkenau Gaz Odaları: Gaz Odası Sahte Değil

Auschwitz I'deki (Ana Kamp) gaz odasının gerçek olduğunu, turistler için yapılmış sahte bir gaz odası olmadığını nereden biliyoruz?

Holokost inkârcılarının iddiası:

Auschwitz-Birkenau Devlet Müzesi yetkilileri, Ana Kamp'taki (Auschwitz I) gaz odasının turistler için yapılmış sahte bir gaz odası olduğunu doğruladı.

Holokost inkârcıları, yetkililerin ve haber kaynaklarının ifadelerini çarpıtarak bu iddiada bulunmaktadır. Örneğin, Ocak 1995'te Fransız haber dergisi L'Express, Auschwitz-Birkenau'nun özgürleştirilmesinin 50. yıl dönümüne, Ana Kamp'ın (şu anda Auschwitz-Birkenau Devlet Müzesi) ve Birkenau'nun korunmasında karşılaşılan zorluklar hakkındaki bir makaleyle yer vermiştir. Makalenin yazarı Eric Conan, Ana Kamp'ta bulunan mevcut krematoryum binasının savaştan sonra, 1941/1942 yıllarında gaz odası olarak kullanıldığı görüntüsüne kavuşacak şekilde restore edildiğini yazdı.[1] 2000 yılında Londra Yüksek Mahkemesi tarafından Holokost inkârcısı, ırkçı ve antisemit ilan edilen David Irving bu fırsatı kaçırmadı ve makaleyi çarpıttı. Makaleyi bir dönüm noktası olarak takdir etti:"L'Express, Auschwitz'de turistlere gösterilen gaz odasının, savaştan üç yıl sonra Polonyalı Komünistler tarafından inşa edilmiş sahte bir yer olduğunu kabul etti."[2]

Gerçekler şunlardır:

Ana Kamp'taki (Auschwitz I) krematoryum/gaz odası, tarihî rolüne uygun olarak en doğru şekilde restore edilmiştir. Auschwitz-Birkenau'daki tüm krematoryum/gaz odalarının anıtsal ve sembolik bir temsili olarak düşünülmüştür.

Savaş sırasında Ana Kamp'taki 1 Numaralı Krematoryum:

1 Numaralı krematoryum ilk başta, arkalarında bir morg odası bulunan iki (daha sonra üç) yakma fırınıyla donatılmıştı. 1941 yılı sonlarında Naziler, 1 Numaralı krematoryumdaki morg odasını mühürledi ve çatıya beş delik açtı. Delikler, içlerinden Zyklon B'nin atılacağı küçük bacalarla kapatıldı. Bir de büyük bir pervane takıldı ve kapı gaz sızdırmaz hale getirildi.[3]

15 Şubat 1942 günü, Yukarı Silezya'dan nakledilen ilk Yahudiler 1 Numaralı Krematoryum/Gaz Odası'nda gazla zehirlendi. Gaz verme işlemi, cinayet operasyonu 1942 sonbaharında Birkenau'ya taşınana kadar devam etti.[4]

Naziler binayı 1944 yılında hava saldırısı sığınağına dönüştürünce fırınlar söküldü ve çatıdaki delikler kapatıldı. Odalar, çatıyı desteklemek ve bomba saldırısının etkisini en aza indirmek için güçlü duvarlarla bölmelere ayrıldı.

Savaştan sonra 1 Numaralı Krematoryum/Gaz Odası:

Ana Kamp savaştan sonra müzeye dönüştürüldü. Yetkililer, ziyaretçiler için anıt gezintisinin sonunda bir krematoryum/gaz odası olması gerektiğini düşündü. Ancak, toplu katliamların çoğunun yapıldığı dört ana krematoryum/gaz odası binası 5 km mesafedeki Birkenau'da harabe halindeydi. Bu nedenle müze yetkilileri, 1 Numaralı Krematoryum/Gaz Odası'nı 25 Eylül 1941 tarihli Nazi taslaklarına ve görgü tanığı ifadelerine göre restore etti. Bu gaz odaları, kısmî yeniden yapılandırma olarak, Auschwitz-Birkenau'daki tüm krematoryum/gaz odalarının varlığını temsil etmektedir.[5] Ardından birkaç parça daha yeniden inşa veya restore edildi: krematoryum fırınlarının bacaları, gaz odaları, duvarlar, üç fırından ikisi ve Zyklon B için kullanılan çatılardaki dört delik.[6]

1 Numaralı Krematoryum'un aslında bir gaz odası olduğunu nereden biliyoruz? Nazi faillerinin görgü tanığı ifadeleri var:

Auschwitz-Birkenau'daki Gestapo mensubu Pery Broad, savaştan sonra İngilizler tarafından yakalandı. Broad, Auschwitz-Birkenau hakkında, Ana Kamp'taki ilk gaz verme işlemini açıkladığı ayrıntılı bir rapor yazdı. Broad, nakledilen Yahudilerin daha önce morg olan odaya sürü halinde sokulduğunu ve orada duş almayı umduklarını ayrıntılı bir şekilde anlattı: "Çatıdaki altı deliğin kapakları açılmıştı. [SS] keski ve çekiçle, ağzına kadar bezelye büyüklüğünde mavi taneciklerle dolu, zararsız görünen birkaç kutuyu açtı. Kutuları açar açmaz deliklerden içeri attılar ve delikleri hemen kapattılar."[7]

Yine kampın Gestapo birimine mensup Hans Stark da 1963 yılında Frankfurt'ta görülen Auschwitz-Birkenau davasında ifade verdi. Gaz verme işleminin, "bu amaca yönelik hazırlanmış küçük bir krematoryumdaki odada yapıldığını" doğruladı. Stark, gaz odasının çatısında Zyklon B'nin tanecikler halinde döküldüğü delikler olduğunu hatırladı. Stark, deliklerden en az bir kez bizzat Zyklon B dökmüştü. Stark, Zyklon B'ye dair şunları hatırlıyor "… dökülürken insanların üzerine damlardı. Sonra başlarına ne geldiğini anladıkları için korkunç çığlıklar atmaya başlarlardı. Birkaç dakika sonra sessizlik çökerdi. On veya on beş dakika geçtikten sonra gaz odası açılırdı. Odanın her yerinde cesetler olurdu. Tüyler ürpertici bir manzaraydı."[8]

Benzer şekilde, sağ kalanların 1 Numaralı Krematoryumla ilgili görgü tanığı ifadeleri vardır:

Auschwitz-Birkenau'ya 1942 yılında gelen Slovak Yahudisi Filip Müller, 1 Numaralı Krematoryum/Gaz Odası'nda fırın ateşçisi olarak çalıştırıldı. Müller'in görevlerinden biri de cesetleri gaz odasından fırınlara sürükleyerek götürmekti. Daha sonra krematoryumunda ve yakma çukurlarında çalışmak üzere Birkenau'ya nakledildi. Müller, 1 Numaralı Krematoryum/Gaz Odası'ndaki cinayetleri ayrıntılı şekilde anlatmıştır: "Son kişi de eşiği geçtikten sonra iki SS lideri, kauçuk conta takılı demir perçinli ağır kapıyı çarparak kapatıp sürgüledi. . . Görevli Unterführer'ler krematoryumun çatısına çıktı. . . Kamufle edilmiş altı tane deliğin kapaklarını açtılar. Orada korunmak için gaz maskesi takarak yeşil-mavi renkli ölümcül gaz kristallerini gaz odasına döktüler."[9]

1 Numaralı Krematoryum'un bir gaz odası olduğuna dair fiziksel kanıtlar vardır:

Gaz odalarında titiz bir şekilde yürütülüp 2000 yılında tamamlanan adli bir araştırmada, 1 Numaralı Krematoryum/Gaz Odası'nın çatısındaki beş adet deliğe dair fiziksel ve fotoğrafik kanıtlar bulunmuştur. 1 Numaralı Krematoryum/Gaz Odası bomba sığınağına dönüştürülünce delikler kapatılmıştır. 1940'ların sonlarında yapılan İlk restorasyonda deliklerin dördü, 1 Numaralı Krematoryum'un gaz odası olarak kullanıldığındaki gibi, yeniden açılmış ve ahşap bacalarla kapatılmıştır. Yeniden inşayı gören Polonyalı tanık Adam Zlobnicki, deliklerin izlerinin ne kadar net bir şekilde görülebildiğini hatırlıyor: "Zyklon B atma deliklerini iyi hatırlıyorum. Krematoryumun çatısındaydılar ve 1946/47'de yeniden yapılmışlardı. Eski deliklerin izleri belirgin olduğu için o delikleri yeniden yapanların işi kolaydı. Bu yüzden delikleri, küçük bacalar için yeniden aynı yerde yaptılar."[10]

Sonuç:

Ana Kamp'taki 1 Numaralı Krematoryum/Gaz Odası "sahte" değil, tarihî rolüne uygun olarak en doğru şekilde restore edilmiş bir alandır. Auschwitz-Birkenau kamp kompleksindeki tüm krematoryum/gaz odalarının anıtsal ve sembolik bir temsili olarak düşünülmüştür.

                       Ana Kamp'taki gaz odasının içi. Illogical2007 tarafından (kendi çalışması) [CC BY-SA 3.0], Wikimedia Commons aracılığıyla.

NOTLAR

[1] Eric Conan, "Auschwitz: La mémoire du mal" (Auschwitz: Kötülüğün hatırası), L'Express, 19 Ocak 1995 www.fpp.co.uk/Auschwitz/docs/Conan.html. Ayrıca bkz. Robert Jan van Pelt, Van Pelt Raporu "(Irving Adrift XI [1993-1998]") https://www.hdot.org.

[2] Robert Jan van Pelt, Van Pelt Raporu ("Irving Adrift XI [1993-1998]") David Irving'den alıntı, "L'Express: 'Tout y est faux" – Everything About it is a Fake, French Make a Clean Breast: Admit Forty-seven Year Auschwitz 'Gas chamber' Fraud" (Her şey yanlış" – Bu Konudaki Her Şey Sahte, Fransız İçini Döküyor: Kırk Yedi Yıllık Auschwitz 'Gaz Odası Sahtekarlığını Kabul Edin), Eylem Raporu #9 Mayıs 1995.

[3] Franciszek Piper, "Gas Chambers and Crematoria" (Gaz Odaları ve Krematoryumlar) Yisrael Gutman ve Michael Berenbaum, Anatomy of the Auschwitz Death Camp (Auschwitz Ölüm Kampının Anatomisi) (Indiana Üniversitesi Yayınları ve Amerika Birleşik Devletleri Holokost Anı Müzesi, 1994), s. 159.

[4] Robert Jan van Pelt, "A Site in Search of a Mission" (Görev Peşinde Bir Bölge) Anatomy of the Auschwitz Death Camp (Auschwitz Ölüm Kampının Anatomisi) (Indiana Üniversitesi Yayınları ve Amerika Birleşik Devletleri Holokost Anı Müzesi, 1994), s. 145.

[5] Deborah Dwork ve Robert Jan van Pelt, Auschwitz: 1270 to the Present (Auschwitz: 1270'ten Günümüze) (W.W. Norton, 1944), s. 363, 364.

[6] Robert Jan van Pelt, Van Pelt Raporu ("Irving Adrift XI [1993-1998]") fn 1066.

[7] Robert Jan van Pelt, Van Pelt Raporu ("V Confessions, 1945-47") (İtiraflar); SS'in Gözünden KL Auschwitz (Auschwitz-Birkenau Devlet Müzesi, 1995), s. 130.

[8] Robert Jan van Pelt, Van Pelt Raporu ("Leuchter Raporu IX").

[9] Filip Müller, Eyewitness Auschwitz: Three Years in the Gas Chamber (Auschwitz Görgü Tanığı: Gaz Odasında Üç Yıl) (Ivan R. Dee, 1979), s. 38.

[10] Daniel Keren, Jamie McCarthy ve Harry W. Mazal, "The Ruins of the Gas Chambers: A Forensic Investigation of Crematoriums at Auschwitz I and Auschwitz-Birkenau Gaz Odalarının Harabeleri: Auschwitz I ve Auschwitz-Birkenau'daki Krematoryumların Adli İncelemesi" (Gaz Odalarının Harabeleri: Auschwitz I ve Auschwitz-Birkenau'daki Krematoryumların Adli İncelemesi) Holokost ve Soykırım Çalışmaları 18(1), İlkbahar 2004 https://phdn.org/archives/holocaust-history.org/auschwitz/holes-report/holes-intro.shtml.   Bkz. "Part IV: The Zyklon Introduction Holes in Crematorium IIV" (Bölüm IV: 1 Numaralı Krematoryumdaki Zyklon Atma Delikleri)