• Search

    Dizel Egzoz Gazı: Yeterli Karbonmonoksit

    Bu yayın şu dillerde de okunabilir: English Français Español العربية فارسی Русский

    Bir dizel motorun, egzoz gazında insanları öldürecek kadar karbonmonoksit gazı üretebileceğini nereden biliyoruz?

    Holokost inkârcılarının iddiası:

    Dizel egzoz gazı ölümcül olmadığından, Treblinka, Belzec ve Sobibor'un gaz odalarında 1.400.000 Yahudi'yi öldürmek için dizel motor egzoz gazı kullanma fikri aptalcadır.[1]

    Örneğin, Amerikan Holokost inkârcısı Friedrich Berg, insanları öldürmek için dizel motor egzoz gazı kullanmanın "aptalca" ve "inanılmaz" olduğunu iddia ettiği bir dizi makale yazmıştır.[2] Berg'e göre, dizel egzoz gazı "her zaman yüzden 1'den az karbonmonoksit" içerdiği için ölümcül değildir. Berg'in makaleleri grafikler ve şemalar içerdiği için teknik açıdan etkileyici görünmekte, ortalama bir okuyucuda iddialarının bilimsel olarak desteklendiği izlenimi bırakmaktadır.[3]

    Gerçekler şunlardır:

    İki ayrı bilimsel araştırma, bir dizel motoru ölümcül miktarda karbonmonoksit üretecek şekilde ayarlamanın mümkün olduğunu göstermiştir.  

    Berg'in "bilimi" Hakkındaki gerçekler:

    Nitelikli mühendislerin gerçekleştirdiği, uzman incelemesinden geçmiş iki bilimsel araştırma dizel motorun ölümcül miktarda karbonmonoksit içerebileceğini göstermiştir. Dizel motorların insanları öldürmek için kullanılabilmesi mümkündür.

    İlk araştırma 1941 yılında Holtz ve Elliott tarafından yapıldı. Bu araştırma, farklı çalışma koşullarındaki dizel motorlardan çıkan egzoz gazının kimyasal bileşimini analiz ediyordu.

    İkinci araştırma ise 1957 yılında R.E. Pattle ve arkadaşları tarafından yapıldı. Bu araştırmada, dizel motor egzoz gazıyla dolu kaplara küçük hayvanlar koyuldu ve tepkileri incelendi.

    1957 yılında R.E. Pattle ve arkadaşları tarafından yapılan araştırma ne buldu?

    Pattle araştırmasında tek silindirli bir dizel motordan çıkan egzoz gazları, içine sıçan, kobay fareleri ve tavşanların yerleştirildiği ve 10 metreküp (353 fit küp) hacminde hava bulunan bir odaya verildi. Hayvanlar ölene, sakatlanana veya hayatta kalacağı anlaşılana kadar motor beş saat boyunca dört farklı ayarda çalıştırıldı.

    A ayarında motor üretici verilerine göre çalıştırıldı. Hayvanlar beş saat boyunca hayatta kaldı ve herhangi bir olumsuz etki olmadan çıkarıldılar.

    B ve C ayarlarında motorda küçük bir değişiklik yapıldı. Hayvanların bazıları deneyin dördüncü saatinde öldü ve bazıları ise birkaç gün sonra ağır akciğer hasarından öldü.

    Ancak, hava girişini azaltmak için metal bir kapağın kullanıldığı D ayarında hayvanların tümü 3 saat 20 dakika içinde öldü. D ayarında yapılan atmosfer analizi, havada yüzde 22 karbonmonoksit (veya 1.000.000 birimde 220.000 birim) olduğunu gösterdi.[5] Atmosferde yüzde 1'in 4/10'u kadar (%0,4) veya 1.000.000 birimde 4.000 birim karbonmonoksit yoğunluğu insanlar için ölümcüldür.

    Holokost inkârcılarının Pattle ve arkadaşlarının araştırması hakkında söyledikleri:

    Berg gibi Holokost inkârcıları, bazı hayvanların B ve C ayarında öldüğü gerçeğini yok saymaktadır. Holokost inkârcıları bunun yerine, ölümlerin 30 dakikadan uzun sürmesine odaklanarak, D ayarında tüm hayvanların ölmesinin önemini örtbas etmektedirler, ki görgü tanıkları da küçük bir oda veya kamyon dolusu insanı öldürmenin de o kadar sürdüğünü söylemişti.

    Pattle araştırmasındaki küçük hayvanlar için hazırlanmış koşulları, gaz odalarındaki (insanlar için) koşullarla karşılaştırmak, elmalarla armutları karşılaştırmak gibidir:

    Birincisi: Hayvanların kafese sokulma yöntemi ile insanların gaz odalarına sokulma yöntemi temelde farklıdır.

    Pattle araştırmasındaki hayvanlar sağlıklıydı ve odaya sokulduklarında stresli değillerdi. Ancak Naziler ve işbirlikçileri korku içindeki insan kurbanlarını gaz odalarına genellikle koşar adım sokarlardı. Bu tempoyu düşürmemek için kırbaçlar, köpekler ve silahlar kullanırlardı. Paniğe kapılmış veya nefes nefese kalmış insanlar karbonmonoksit, duman, kurum ve başka zehirleri daha hızlı solurdu. Atmosferde birikip serbestçe nefes alma becerilerini daha fazla engelleyen karbondioksit de verirlerdi. Ayrıca öldürülenlerin çoğu çok yaşlı, çok genç veya açlık ve hastalık yüzünden fiziksel olarak zayıflamış kişilerdi; tamamı da karbonmonoksit solumaktan etkilenirdi.[6]

    İkincisi: İçindekilere göre, bulundukları alanın büyüklükleri eşit değildi. Bu durum, kutu içinde bulunan hayvanlar üzerindeki etkiyle, gaz odasında bulunan insanlar üzerindeki etkiyi ilişkisiz hale getirmektedir.

    Pattle ve arkadaşlarının yaptığı araştırmada küçük hayvanlar, içinde 10 metreküp (353 fit küp) hava bulunan kapalı bir yere koyulmuştu. Gaz odalarında ise yüzlerce insan, 1.412 ila 1.765 fit küp hava bulunan bir alana balık istifi sokulmuştu. Sırf bedenleri o alandaki havanın çoğunu dışarı atmış, solunacak çok az hava da hızla zehirli gazla değiştirilmişti.

    Nazilerin, gaz minibüslerinin boyutunu ayarlarken alanı hesaba kattığını destekleyen kanıtlar bulunmaktadır. Willy, normal kamyonların değişiklikler yapılarak gaz minibüslerine dönüştürüldüğü atölyede ustabaşıydı. Gaz minibüsü programının başındaki isim Walther Rauff'a, kamyonun boyunu 90 santimetre kısaltmanın, zehirli egzoz gazını doldurmanın "çok daha kısa" sürmesini sağlayacağını belirttiği bir mektup yazdı. [7]

    Pattle, D ayarında hayvanları normalden 2,5 santimetre daha uzun bir alana koymuş olsaydı, hayvanlar ne kadar daha hızlı ölürdü? Bilmiyoruz ancak 3 saat 20 dakikadan daha az süreceğini var sayabiliriz.

    Motorlarda ayar yapmanın basit bir işlem olduğunu nereden biliyoruz?:

    Yakıt pompasını ayarlamak veya hava girişini kapatmak, motorları çalıştıran SS teknisyenlerinin becerileri dışında bir makine veya mühendislik bilgisi gerektirmez, ki bunu faillerin kendileri ifade etmiştir.

    Örneğin, Sobibor'daki "Gasmeister" ("Gaz Ustası") Erich Bauer, "motorlarla çalıştığını" Özellikle ifade etmiştir. Benzer şekildeyine Sobibor'da görev yapmış olan Erich Fuchs da motor tamir etmesi gerektiği bir durumu şöyle anlatmıştır: "Motoru beton bir temele yerleştirdik ve egzozu boru hattına bağladık. Sonra ben motoru denedim. Zor çalıştı. Kontağı ve supapları tamir ettim, sonunda motor çalışmaya başladı." Bu tamiratlar, motorların hava girişinde veya yakıt karışımında basit bir ayar yapmaktan daha karmaşık ve beceri isteyen işlemlerdir. Ukraynalı yardımcıların bazıları aynı zamanda teknisyendi.[8]

    Sonuç

    Berg gibi Holokost inkârcılarının çalışmaları sahte bilimdir. İnsanları dizel motor egzoz gazı kullanarak öldürmek, Berg'in iddia ettiği gibi "aptalca" Veya "inanılmaz" değildir.

    Nitelikli mühendislerin gerçekleştirdiği uzman incelemesinden geçmiş araştırmalar, motorda küçük ayarlar yapılmışsa, hayvanların dizel egzoz gazına maruz kalmaktan ölebileceğini göstermektedir. Bu araştırmalarda hayvanların bazıları hayatta kalmış, bazıları da görece olarak daha ferah koşullarda birkaç saat sonra ölmüştür. Ancak gaz odalarındaki koşullar farklıydı. Paniğe kapılmış, sağlıksız insanlar dar alanlara tıkıştırılmış, ardından bu alanlar dizel motordan çıkan zehirli egzoz gazı ile doldurulmuştu. Kanıtlar, böyle koşullarda insanların 30 dakika içinde ya karbonmonoksit zehirlenmesinden ya oksijen eksikliğinden ya da her ikisi nedeniyle ölebileceğini göstermektedir. Mevcut ifadeler SS mensuplarının ve Ukraynalı yardımcılarının, motorlar üzerinde tamirat ve gerekli ayarları yapabilme becerisine sahip olduğunu göstermektedir.

    NOTLAR

    [1] Friedrich Berg, "Dizel Gaz Odaları: Efsane İçinde Efsane" http://www.ihr.org/jhr/v05/v05p-15_Berg.html.

    [2] Friedrich Berg, "Pat Buchanan ve Dizel Egzoz Gazı Tartışması" http://www.nazigassings.com/PatBuchanan.htm ve Friedrich Berg, "Dizel Gaz Odaları: Efsane İçinde Efsane".

    [3] Berg'in orijinal araştırması, "Dizel Gaz Odaları: Efsane İçinde Efsane," 1983 yılında Tarihi İnceleme Dergisi'nde yayınlandı. O günden bu yana ana fikrini, www.nazigassings.com adresindeki web sitesinde bulunabilecek başka bazı makalelerde ayrıntılı biçimde açıklamıştır (Uyarı: Bu sitedeki görüntüler rahatsız edici olabilir).

    [4] John C. Holtz ve M.A. Elliott'un yazdığı "Dizel Egzoz Gazı Analizinin Önemi", ASME'nin Tutanakları (Amerikan Makine Mühendisleri Derneği), (1942) 63(2) araştırmasını http://cybra.lodz.pl/Content/6253/v63no2_1941.pdf adresinde okuyabilirsiniz, 18. Sayfaya gidin

    [5] R.E. Pattle, H. Stretch, F. Burgess, K. Sinclair ve J.A.G. Edginton, "Dört Farklı Koşulda Çalışan Bir Dizel Motordan Çıkan Dumanların Zehirliliği,"İngiliz Endüstriyel Tıp Dergisi, (1957), 14 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1037740/pdf/brjindmed00217-0053.pdf.

    [6] Bu konunun kapsamlı bir tartışması için bkz. Harrison, Robert Muehlenkamp, Jason Myers, Sergey Romanov ve Nicholas Terry, Belzec, Sobibor, Treblinka: Holokost İnkârı ve Reinhard Operasyonu. Mattogno, Graf ve Kues'in Yalanlarının Eleştirisi ("Ceset Rengi"), s. 328-333 http://holocaustcontroversies.blogspot.com/2011/12/belzec-sobibor-treblinka-holocaust.html.

    [7] Mektubun İngilizcesi http://holocaustcontroversies.blogspot.de/2015/10/contemporary-german-documents-on.html#_doc4 adresinde okunabilir.

    [8] Jonathan Harrison, Robert Muehlenkamp, Jason Myers, Sergey Romanov ve Nicholas Terry, Belzec, Sobibor, Treblinka: Holokost İnkârı ve Reinhard Operasyonu. Mattogno, Graf ve Kues'in Yalanlarının Eleştirisi http://holocaustcontroversies.blogspot.com/2011/12/belzec-sobibor-treblinka-holocaust.html. Bkz. s. 283, 317 (Bauer) ve s. 288, 191 (Fuchs). Motorların bakımını yapan Ukraynalılar için, bkz. s. 324.