Einsatzgruppen: Yahudiler ve Partizanlar

Einsatzgruppen'in Yahudileri, Naziler onların partizan olduklarını düşündüğü için değil, Yahudi oldukları için öldürdüğünü nereden biliyoruz?

Holokost inkârcılarının iddiası:

Yahudiler, Yahudi oldukları için değil, partizan oldukları için öldürüldüler.

Özellikle İsveçli Holokost inkârcısı Jürgen Graf, Yahudilerin ". . . partizanlara orantısız şekilde pay çıkardığını" bu nedenle "Almanların aldığı önleyici tedbirlerden, Yahudilerin, Yahudi olmayan sivillerden çok daha fazla acı çektiğini" ileri sürmektedir.[1] Graf, rastgele silah atışlarının, yani partizanların saldırılarına tepki olarak yapılmayan silah atışlarının hariç tutulamayacağını" kabul etmektedir.[2]

Amerikan Holokost inkârcısı Arthur Butz, şunu iddia etmektedir; "Einsatzgruppen her türlü yola başvurarak partizanlarla ilgilenmek üzere görevlendirildiğini iddia etmektedir, bu yüzden Einsatzgruppen'in çok fazla Yahudi vurduğu kanısına varmamız için bize fazla bir şey söylenmesine gerek yok ama "çok"tan kastın 5.000 mi, 25.000 mi yoksa 100.000 mi olduğunu bilmiyoruz. Doğal olarak Yahudi olmayan çok sayıda kişi de infaz edilmiştir."[3]

Gerçekler şunlardır:

Nazilerin kendi söyledikleri ve yaptıklarından açıkça anlaşılmaktadır ki, Yahudilerin büyük çoğunluğu sırf Yahudi oldukları için öldürülmüştür. Einsatzgruppen'in çok sayıda (1.150.000) Yahudi öldürmesi, Yahudilerin büyük ölçüde partizan oldukları için öldürüldükleri fikrini desteklememektedir. Yahudiler 1944 yılında partizanların sadece yüzde 10'unu oluşturmaktaydı. Einsatzgruppen'in öldürdüğü Yahudi sayısına yaklaşmak için; tüm partizanları, Yahudileri ve Yahudi olmayanları öldürmek gerekirdi. Ayrıca, Yahudiler partizan oldukları için daha çok sayıda öldürülmüş olsaydı bile, yine de Einsatzgruppen'in Yahudileri; kadınlar, çocuklar, bebekler, yaşlılar ve sakatlar dahil ayrım gözetmeksizin öldürmesinin makul hale getirmenin hiçbir yolu yoktur.

Partizan nedir?

Partizan, askeri işgale karşı yeraltı faaliyetleriyle karşı koyan düzensiz askeri kuvvet mensubudur. Sovyetler Birliği'nde partizan birimleri Sovyet ordusu askerlerinden, Komünistlerden ve sivillerden oluşuyordu. Bu partizanlar ormanlar kaçıp, Alman işgal güçlerine karşı silahlandırdı. Ormana kaçmayı başarabilen Yahudiler genellikle Yahudi olmayan bir birime katılırdı ama tamamı Yahudilerden oluşan birkaç partizan birimi de vardı.

Sovyetler Birliği'nde kaç partizan vardı?

İşgal altındaki Sovyetler Birliği topraklarında bulunan partizanların (Yahudiler dahil) tam sayısını kesin olarak bilmek imkansızdır. Neden? Partizanlar tanımları gereği; düzensiz örgütlenmiş, üyelikleri istikrarlı olmayan ve gizli yeraltı savaşçılarıydı. Sovyet partizan hareketinin akil adamlarından Kenneth Slepyan, savaş zamanı Sovyet verilerine göre, Alman direnişinin 1941 yılı sonuna kadar tecrübesiz partizan hareketinin neredeyse tamamını yok ettiği konusunda bizi bilgilendirmektedir. Ancak 1942 yılında hareket yeniden toparlanmaya başlamış ve Haziran 1942 itibarıyla neredeyse 70.000 partizan toplanmıştır. Bu sayı, Ağustos 1942'de 93.000'e, Şubat 1943'te ise 120.000'in üzerine çıkmıştır. Ancak Slepyan, Sovyetlere ait rakamların eksik olduğunu belirtmektedir.[4]

Sovyetler Birliği'ndeki Holokost'u araştıran saygın bilim adamı Yitzhak Arad, 1944 yılı itibarıyla 200.000 ila 250.000 (belki de 350.000 kadar) partizan olduğunu tahmin etmektedir. Bu zamana kadar partizanlar yüzlerce tugay halinde faaliyet göstermişti ve partizanların 20.000 ila 25.000'i Yahudi'ydi.[5] Bu sayılara dayanılarak (şu anda elimizdeki en makul sayılardır); Yahudi savaşçıların, tüm partizan hareketinin yaklaşık yüzde 10'unu oluşturduğu anlaşılmaktadır.

Kanıtlar, Naziler ve işbirlikçilerinin Yahudileri sırf Yahudi oldukları için öldürdüğünü ortaya koymaktadır:

Her şeyden önce, Einsatzgruppen'in öldürdüğü çok sayıda Yahudi (1.150.000), Yahudilerin partizan oldukları için öldürüldükleri iddiasını desteklememektedir. Ronald Headland, Cinayetin Mesajları'nda şu sonuca varmaktadır: "Cinayetlerin istatistiksel kaydı, sadece polis faaliyetinin normlarıyla kurulacak makul bir ilişkiyi aşmaktadır."[6] Ayrıca; Yahudi kadınların, çocukların ve bebeklerin partizan oldukları için öldürülmesini makul hale getirmenin hiçbir yolu yoktur.

Jäger Raporu ne söylüyor?

Karl Jäger, Yahudilerin, partizan oldukları için değil Yahudi oldukları için öldürüldüklerini gösteren en önemli belgelerden birini yazmıştır. Jäger, Litvanya'da faaliyet gösteren Einsatzkommando 3'ün (Einsatzgruppe A'ya bağlı) komutanıydı. Bu belge (sözde Jäger Raporu) 31 Aralık 1941 günü Berlin'de gönderilmiştir. Bir Einsatzgruppe'nin alt biriminin (EK3) Yahudileri Vilna bölgesinde toplu halde katletmesini özenli bir biçimde listelemektedir. Ayrıca, Eylül 1941-Kasım 1941 arasındaki faaliyetlerini de belgelemektedir. Bu listeden üç örnek vermek gerekirse:

 

12.9.41                       Wilna (Vilna)

993 Yahudi erkek

1.670 Yahudi kadın

771 Yahudi çocuk

Toplam: 3.334

 

27.9.41           Zysisky

 

989 Yahudi erkek

1.636 Yahudi kadın

821 Yahudi çocuk

Toplam: 3.446

 

9.10.41               Svenciany

 

1.169 Yahudi erkek

1.840 Yahudi kadın

717 Yahudi çocuk

Toplam: 3.726

 

Bunlar Jäger'in raporundan alınan, 71 farklı yerdeki 113 ayrı operasyonun listelendiği üç örnektir. Onun birimi tarafından sadece beş ayda" tasfiye edilen toplam Yahudi sayısı 137.346'ydı.[7]

Jäger, raporunun özetinde Yahudilerin partizan oldukları için değil, sırf Yahudi oldukları için öldürüldüğünü açıkla ifade etmektedir: "Litvanya'daki Yahudi sorununu çözme hedefimizin EK 3 tarafından gerçekleştirildiğini bugün doğrulayabiliyorum. Litvanya'da, Yahudi işçiler ve ailelerinden başka Yahudi kalmadı." "Partizan kalmadı" Değil, "Yahudi kalmadı" yazmıştır.

Jäger'in raporu, Holokost inkârcısı Jürgen Graf'in "rastgele silah atışları" teorisinin desteksiz olduğunu kanıtlarla göstermektedir. Doğu'daki Yahudilerin öldürülmesi, en son cemaatteki en son Yahudi'ye kadar tümünün devlet destekli, sistematik ve kapsamlı bir şekilde imhasıydı. Dört Einsatzgruppen'in işgali altında olan bölgelerin tümünde de hikaye aynıdır.

Naziler, Yahudilerin öldürülmesini açıklamak için ilkel (ve doğal olarak ikna edici olmayan) bir teşebbüste bulundu:

Naziler, Yahudileri öldürmek için çok çeşitli gerekçeler icat etmiştir. Bu "gerekçelerin" çoğunun partizan faaliyetle hiçbir ilgisi yoktu. Nazi belgelerinden bazı örnekler aşağıda listelenmiştir:

ODR 59 (21 Ağustos 1941). Staro-Konstantiov'da: "Yahudiler küstahlık yaptı ve çalışmayı reddetti. . . SS tugayı Yahudilere karşı misilleme olarak, 300 erkek ve 139 kadın Yahudi'nin vurulduğu bir eylem gerçekleştirdi."[8]

ODR 88 (19 Eylül 1941). "1 ve 2 Eylül 1941 günleri Berdichev'de Yahudiler tarafından broşürler ve tahrik edici kitapçıklar dağıtıldı. Failler bulunamadığı için, aralarında 12 yaş üzeri 875 Yahudi kadının da bulunduğu 1.303 Yahudi, Üst Düzey SS ve Polis Liderleri birimi tarafından infaz edilmiştir."[9]

ODR 92 (23 Eylül 1941). "Şehrin 3 kilometre dışında kurulan ve birkaç ahşap evden oluşan Nevel gettosunda, bir Alman doktorun teşhisine göre uyuz hastalığı ortaya çıkmıştır. Hastalığın daha fazla yayılmasını engellemek için 640 Yahudi tasfiye edilmiş ev evler yakılmıştır."[10]

ODR 124 (25 Ekim 1941). "Mogilev'de, yaralı Alman askerlerini tekmeledikleri ve emredildiği gibi sarı rozet takmadıkları için iki Yahudi daha tasfiye edilmiştir. . . Başkalarını çalışmayı reddetmeye kışkırttıkları için dört Yahudi tasfiye edilmiştir. Raporun kapsadığı süre boyunca, şehirde ikamet ederlerken sarı rozet takmadıkları için 23 münferit Yahudi infaz vakası gerçekleşmiştir. 3 Ekim 1941'e kadar Minsk'te konuşlu bulunan Einsatzkommando 8 artçı savunma mangası, Minsk'te 42 kişi daha infaz etmiştir. Çoğu, gettoya taşınmamış veya emirlere karşı gelerek rozet takmayı reddetmiş Yahudilerdi. . . Vitebsk'te, getto dışında dolaştıkları ve yiyecek dilendikleri için dört Yahudi tasfiye vakası daha meydana gelmiştir. Bunlar da rozetlerini çıkarmıştır. Ayrıca içlerinden biri Alman Ordusu mensuplarına hakarette bulunmuştur."[11]

Netice itibarıyla, Almanlar bir "gerekçe" bulmayı bırakmışlardır.

Örneğin, ODR 178'de (9 Mart 1942) şöyle duyurmuşlardır: "2 ve 3 Mart'ta Yahudilere karşı gerçekleştirilen bir eylem sırasında Minks'te 3.412, Vileyka'da 302 ve Baranovichi'de 2.007 Yahudi infaz edilmiştir. Toplamda 5.721 Yahudi infaz edilmiştir."[12]

Dolayısıyla Nazilerin kendi belgeleri genellikle, Yahudilerin partizan oldukları için öldürüldüklerini ileri sürmemekte, ancak Yahudi oldukları için öldürüldüklerini ortaya koymaktadır.

Sonuç:

Holokost inkârcılarının, Nazilerin Yahudileri partizan oldukları için vurduğu iddiası, dikkatli bir inceleme karşısında tutunamamaktadır. Nazilerin kendi söyledikleri ve yaptıklarından açıkça anlaşılmaktadır ki, Yahudilerin büyük çoğunluğu sırf Yahudi oldukları için öldürülmüştür. Mesele "rastgele ateş etmek" de değildi ama, silahların kullanılması, Einsatzgruppen'in ulaşabildiği en son cemaatteki en son Yahudi'ye kadar tüm Yahudilerin devlet destekli, sistematik ve kapsamlı bir şekilde imha edilmesiydi. Failler; Üst Düzey SS Polis Liderleri ve personeli ile polis taburları ve yerel yardımcılarıydı.

NOTLAR

[1] Jürgen Graf, Gizli Kusurlu Dev: Raul Hilberg ve Standart "Holokost" çalışması, s. 36 http://vho.org/GB/Books/Giant/Chapter5.pdf.

[2] Jürgen Graf, Gizli Kusurlu Dev: Raul Hilberg ve Standart "Holokost" çalışması, s. 36.

[3] Arthur R. Butz, Yirminci Yüzyılın Kandırmacası: Avrupa Yahudi Halkının Varsayılan İmhası Aleyhindeki Dava ("Bölüm 6: Vesaire") http://vho.org/GB/Books/thottc/10.html.

[4] Kenneth Slepyan, Stalin'in Gerillaları: II. Dünya Savaşı'ndaki Sovyet Partizanları (Kansas Üniversitesi Yayınları, 2006), s. 51-59.

[5] Yitzhak Arad, Sovyetler Birliği'ndeki Holokost (Nebraska Üniversitesi Yayınları, 2009), s. 515 ve Allen Levine, Orman Kaçakları: İkinci Dünya Savaşı'ndaki Yahudi Direnişi ve Kurtuluşunun Kahramanca Öyküsü (Lyons Press, 1998), s. xxi.

[6] Ronald Headland, Cinayetin Mesajları: Güvenlik Polisi ve Güvenlik Servisi'nin Einsatzgruppen Raporları Çalışması, 1941-1943 (Fairleigh Dickinson Üniversitesi Yayınları, 1992), s. 78.

[7] "Jäger Raporu'nu" https://fcit.usf.edu/holocaust/resource/document/DocJager.htm adresinde okuyabilirsiniz.

[8] Yitzhak Arad, Shmuel Krakowski ve Shmuel Spector (editörler), Einsatzgruppen Raporları: Nazi İdam Mangalarının, Sovyetler Birliği'nin İşgal Edilmiş Bölgelerindeki Yahudilere Karşı Sevklerinden Seçmeler, Temmuz 1941-Ocak 1943 (Holokost Kütüphanesi, 1989), s. 100.

[9] Yitzhak Arad, Shmuel Krakowski ve Shmuel Spector (editörler), Einsatzgruppen Raporları: Nazi İdam Mangalarının, Sovyetler Birliği'nin İşgal Edilmiş Bölgelerindeki Yahudilere Karşı Sevklerinden Seçmeler, Temmuz 1941-Ocak 1943 (Holokost Kütüphanesi, 1989), s. 140. Ayrıca bkz. http://www.holocaustresearchproject.org/einsatz/situationreport88.html (Operasyonel Durum Raporu SSCB No. 88).

[10] Yitzhak Arad, Shmuel Krakowski ve Shmuel Spector (editörler), Einsatzgruppen Raporları: Nazi İdam Mangalarının, Sovyetler Birliği'nin İşgal Edilmiş Bölgelerindeki Yahudilere Karşı Sevklerinden Seçmeler, Temmuz 1941-Ocak 1943 (Holokost Kütüphanesi, 1989), s. 152.

[11] Yitzhak Arad, Shmuel Krakowski ve Shmuel Spector (editörler), Einsatzgruppen Raporları: Nazi İdam Mangalarının, Sovyetler Birliği'nin İşgal Edilmiş Bölgelerindeki Yahudilere Karşı Sevklerinden Seçmeler, Temmuz 1941-Ocak 1943 (Holokost Kütüphanesi, 1989), s. 205, 206.

[12] Yitzhak Arad, Shmuel Krakowski ve Shmuel Spector (editörler), Einsatzgruppen Raporları: Nazi İdam Mangalarının, Sovyetler Birliği'nin İşgal Edilmiş Bölgelerindeki Yahudilere Karşı Sevklerinden Seçmeler, Temmuz 1941-Ocak 1943 (Holokost Kütüphanesi, 1989), s. 307. Ayrıca bkz. http://www.holocaustresearchproject.org/einsatz/situationreport178.html (Operasyonel Durum Raporu No. 178).