Bu yayın şu dillerde de okunabilir: English Français Español العربية فارسی Русский
Gaz minibüslerinin varlığı ve kullanılmasıyla ilgili "Becker-Rauff Mektubu'nun" gerçek olduğunu nereden biliyoruz?
Holokost inkârcılarının iddiası:
Gaz minibüslerinin imalatıyla ilgili en önemli belge olan Becker-Rauff mektubu "güvenilir değildir" ve "kaynağı kuşkuludur."[1]
Örneğin Alman Holokost inkârcısı Ingrid Weckert, işgal edilmiş Sovyet topraklarındaki gaz minibüslerinin varlığı ve kullanımıyla ilgili bu kadar ayrıntılı bir mektubun, Uluslararası Askeri Ceza Mahkemesi'nin 1945/46'da Önemli Alman Savaş Suçlularını Yargılaması için Müttefikler tarafından oluşturulmuş bir uydurma olması gerektiğini iddia etmektedir.[2]
Gerçekler şunlardır:
Becker-Rauff mektubu belirsiz, kuşkulu ve uydurma değildir. Mektubu yazan, minibüsleri imal eden ve kurbanları öldürmek için kullanan August Becker, Walter Rauff ve Otto Ohlendorf, mektubun gerçekliğini doğrulamıştır.
Becker-Rauff mektubu hakkındaki gerçekler:
Mektup 16 Mayıs 1942 tarihlidir ve kimyacı August Becker tarafından, Berlin'deki gaz minibüsleri programının başındaki isim Walter Rauff'a yazılmıştır. Rauff, gaz minibüsleriyle ilgili sorunları araştırması ve rapor vermesi için Becker'i Doğu'ya göndermişti. Becker mektupta refers to "infaz yerlerinden," "infaz edilecek kişilerden," minibüsleri kamufle etme ihtiyacından [gözlemciler bunlara "ölüm minibüsleri"], demeye başladığı için] ve sızıntıların sürücülerin hayatını tehdit etmesinden bahsediyordu.[3]
Weckert, Rauff'un 1945 yılında kendisini ele geçiren Amerikalılara verdiği bir yeminli ifadeden alıntı yaparak Becker-Rauff mektubunu itibarsızlaştırmaya çalışmıştır. Bu yeminli ifadede Rauff, Şubat 1940'tan Mart 1940'a ve Mayıs 1942'den Haziran 1942'ye kadar, gaz minibüslerini imal eden bölümün başında olduğunu kabul etmiştir. Ancak Rauff, Mart 1940'tan Mayıs/Haziran 1942'ye kadar geçen sürede (minibüslerin imal edilip kullanıldığı zaman) kendisine başka görevler verildiğini, bu nedenle gaz minibüslerinin imali ve kullanımı hakkında bilgisi olmadığını iddia etmiştir. Weckert bu yeminli ifadeye dayanarak, Rauff o zamanlar minibüsleri imal eden bölümün başında olmadığı için, Becker'in mektubunun uydurma olduğunu iddia etmektedir.
Ancak Rauff, 1972 yılında Santiago, Şili'deki Alman büyükelçiliğinde, Almanya'da yargılanan meslektaşlarından biri adına bir yeminli ifade daha vermiştir. Rauff bu kadar uzun süreden sonra, gaz minibüsleri tasarlandığı, imal edildiği ve kullanıldığı sırada bölümün başında olduğunu nihayet kabul etmiştir. Ayrıca minibüslerin öldürmek için nasıl kullanıldığı hakkındaki bilgisi olduğunu da kabul etmiştir. Rauff şöyle demiştir: "Rusya'daki Yahudilerin imha edilmesiyle ilgili olarak, gaz minibüslerinin bu amaç için kullanıldığını biliyorum. . . Avluda bu minibüslerden iki tane durduğunu gördüm; bana Pradel [Rauff'un astı] göstermişti. . . Cezaların infazı ve Yahudilerin öldürülmesi için gaz minibüsleri kullanılmıştı." Rauff, Becker'den aldığı mektubun doğruluğunu bir kez daha onaylamıştır. ". . .Becker'den gaz minibüslerinin kullanımıyla ilgili bir şeyler aldım. Becker'dan, bana konuyla ilgili bir rapor göndermesini istemiştim."
Rauff'un bu yeminli ifadeleri verdiği ortamın üzerinde düşünmek gerekir. Savaştan kısa bir süre sonra Amerikalılar Rauff'u İtalya'da yakaladı ama Rauff sonunda ellerinden kaçıp Şam, Suriye'ye gitti. Oradan da Ekvador'a geçti ve en sonunda Şili'ye yerleşerek, 1984 yılında ölene kadar buradaki bir yengeç konservesi fabrikasında müdür olarak çalıştı.[4] Birkaç ülke ve kişi istemesine rağmen Şili, Rauff'u iade etmeye yanaşmadığı için, 1972 yılında iade edilme ihtimalinden korkmadı. O tarihte gerçeği söylemekte hiçbir sakınca görmüyordu; gaz minibüslerinin imalinden sorumlu bölümün başıydı.
Rauff'un sonraları verdiği bir ifadeye göre, Weckert'in Becker-Rauff mektubunun gerçekliğini eleştirmesi sağlam temellere dayanmıyordu.[5]
Otto Ohlendorf'un ifadesi:
Önemli Alman Savaş Suçlularının Yargılanması için kurulan Uluslararası Askeri Ceza Mahkemesi'nde (1945/46) Einsatzgruppe D'nin başındaki isim olan Otto Ohlendorf da ifade vermiştir. Mahkemeden önceli ifadesinde Ohlendorf, gaz minibüslerini 1942 baharında "kadınları ve çocukları öldürmekte" kullanmak için aldığını belirtmiştir. Benzer şekilde, Becker'in gaz minibüslerinin kullanımını teftiş etmek üzere birimini ziyaret ettiğini de iddia etmiştir.
Ohlendorf'un ifadesi, gaz minibüsleriyle ilgili Alman belgelerinden alınan bilgileri doğrulamaktadır. Dışarıdan bakıldığında gaz minibüslerinin herhangi bir kamyondan ayırt edilemediğini ancak "motor çalışınca gaz arka bölüme girecek ve 10-15 dakikada içeridekilerin ölümüne yol açacak şekilde imal edildiklerini ifade etmiştir."[6]
Sonuç:
Becker-Rauff mektubu ne uydurmadır, ne de kaynağı kuşkuludur. Minibüsleri tasarlayan, imal eden ve kullananlar mektubun gerçekliğini doğrulamıştır.
![Otto Ohlendorf. By Photographer: Schwarz; Colors added by Tzo15 [CC BY-SA 3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)], via Wikimedia Commons.](https://www.hdot.org/wp-content/uploads/2016/07/wiki_OttoOhlendorf_GV3.jpg)
Fotoğrafçı: Schwarz; Renkler Tzo15 tarafından eklenmiştir [CC BY-SA 3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)], Wikimedia Commons aracılığıyla
NOTLAR
[1] Ingrid Weckert, "Gaz Minibüsleri: Kanıtın Eleştirel Değerlendirmesi" ("3.1.4. Özet") ve ("3.1.1. Belgenin kaynağı PS-501") http://www.vho.org/GB/Books/dth/fndwagon.html.
[2] Ingrid Weckert, "Gaz Minibüsleri: Kanıtın Eleştirel Değerlendirmesi" ("3.1.4. Özet") ve ("3.1.1. Belgenin kaynağı PS-501").
[3] Becker/Rauff mektubunun tüm metnini http://holocaustresearchproject.org/einsatz/rauff.html adresinde okuyabilirsiniz.
[4] Ingrid Weckert, "Gaz Minibüsleri: Kanıtın Eleştirel Değerlendirmesi" ("3.2 Yeminli ifadeler"). Ve Santiago Alvarez ile Pierre Marais, Gaz Minibüsleri: Eleştirel Bir Soruşturma (Barnes Review, 2011), s. 288.
[5] Rauff'un 1972 yılında verdiği ifade metninin tamamını (s. 12) http://www.nizkor.org/ftp.cgi/people/r/rauff.walter/Rauff-deposition-translation adresinde okuyabilirsiniz.
[6] Ohlendorf'un Doğu Cephesi'nde gaz minibüslerinin kullanılmasıyla ilgili ifadesinin metnini (Bölüm 4/15) http://www.nizkor.org/hweb/imt/tgmwc/tgmwc-03/tgmwc-03-26-04.html adresinde okuyabilirsiniz.