Reinhard Operasyonu Kanıtları: Kazıcıların Kullanılması

Nazilerin Reinhard Operasyonu ölüm kamplarında, cesetleri yakma amacıyla topraktan çıkarmak için kazıcılar kullandığını nereden biliyoruz?

Holokost inkârcılarının iddiası:

Nazilerin Reinhard Operasyonu Treblinka, Belzec ve Sobibor ölüm kamplarında kazıcılar kullandığı dair tek delil, Treblinka'dan sağ kurtulan tek kişinin çizdiği iki resimdir.

Daha belirgin olarak, Holokost inkârcıları bu iki resmin, kendilerinden daha az açıklayıcı olduğunu da iddia etmektedir. 1980'lerde S. Willenberg tarafından çizilen resimler, Treblinka kampının sadece bir kısmını göstermekte ve "arka planda bir kazıcı" içermektedir![1]

Gerçekler şunlardır:

Aralarında fotoğraflar, belgeler ve görgü tanığı ifadeleri de bulunan çok sayıda kanıt, Nazilerin Treblinka, Belzec ve Sobibor toplu mezarlarından kurbanların cesetlerini çıkarmak için kazıcılar kullandığını göstermektedir.

Treblinka'da kazıcılar kullanıldığına dair gerçekler:

Samuel Willenberg'in resimleri, kesinlikle Nazilerin Treblinka'da kazıcılar kullandığına dair tek delil değildir. Kazıcılar kullanıldığında ilişkin fotoğraflar, belgeler ve görgü tanıkları da vardır.

Fotoğraflar: Kurt Franz, Treblinka'nın son komutanıydı. SS emriyle fotoğraf çekilmesi açık bir şekilde yasaklanmasına rağmen, Franz kampın çok sayıda fotoğrafını çekmiştir; bu fotoğraflarda kazıcılar, gaz odaları ve toplu mezarlar görülüyordu.[2]

Belgeler arasında şunlar yer alıyordu:

• Polonya'nın Lublin şehrindeki Reinhard Operasyonu'nun başındaki Odilo Globocnik'ten gelen 4 Eylül 1942 tarihli bir telgraf. Bu telgrafta Hamburg, Almanya'daki August Harms Şirketi'nden acilen iki "kepçeli kazıcı" alınması için ısrar ediyordu.[3]
• Üç kampın müfettişi Christian Wirth'ten, Berlin'deki Hans Kammler'e gönderilen 2 Haziran 1942 tarihli telgraf. Bu telgrafın konusu, Berlin'deki Lamczak Şirketi'nden gönderilen bir kazıcının teslimiydi. Wirth, kazıcının hasarlı geldiğinden ve Polonya'da tamir edilemediğinden şikayetçiydi.[4]
• 29 Haziran 1943 tarihli bir nakliye belgesi. Bu belge, Nazilerin Treblinka'daki üç kazıcıdan birini Berlin'deki Lamczak Şirketi'ne yeniden iade ettiğini göstermekteydi.[5]

Gördü tanığı ifadeleri, belgeleri doğrulamaktadır:

Belzec'te:

Belzec civarında yaşayan Polonyalı Maria Daniel: "Cesetleri mezarlardan alıp ateşe atan bir makineyi görebiliyorduk [. . .] O sırada bütün bölgeyi korkunç bir koku, yanmış insan kemiği ve bedeni kokusu kaplardı. Cesetleri yakmaya başladıkları andan itibaren, kampın her yerinden cesetlerin kokusu gelirdi. Almanlar cesetleri yakma işlemini bitirince kampı dağıttılar."[6]

Belzec'ten sağ kurtulan Yahudi olan Rudolf Reder: "Çukurlar, kocaman mezarlar kazdık [. . .] Küreklerle kazdık ama kumu yüklenip çukurların yanına boşaltan bir makine de vardı."[7]

Belzec'e 1942 yılı Temmuz ayı sonuna doğru giden SS muhafızı Heinrich Gley: "Cesetlerin tamamı mezarlardan çıkarılınca, özel bir arama komandosu toprağı elekten geçirip tüm artıkları çıkarırdı; kemik, saç yığınları vs. Ve bu kalıntıları ateşe atardı. İşi hızlandırmak için ilave bir mekanik kazıcı getirilmişti. Kazıcılardan biri Sobibor'dan, diğeri ise Varşova bölgesinden gelmişti ve Hackenholt kullanıyordu."[8]

Sobibor'da:

Sağ kurtulan Yahudi, Dov Frieberg şöyle demiştir: "Kampa bir gün, iki tane tuhaf kepçesi olan büyük bir vinç getirildi. Vinç birkaç gün, Lager 2'nin [karşılama alanı] yanında durdu ve Getzinger üzerinde epeyce bir süre çalıştıktan sonra Lager 3'e [ölüm kampı alanı] götürüldü. Bir süre sonra havaya korkunç bir çürük, yanmış et kokusu hakim oldu ve Lager 3'ten gelen kesif bir kara duman gökyüzünü kapladı."[9]

Treblinka'da:

Franz Stangl, Treblinka'nın komutanı: "1943 yılı başları olmalı. Kazıcılar o zaman getirilmişti. Bu kazıcılar kullanılarak cesetler o zamana kadar kullanılmış olan [defin için] büyük çukurlardan çıkarıldı."[10]

Treblinka'dan sağ kurtulan Samuel Willenberg: "5 metre yüksekliğinden kum yığınının üzerinden bakınca, daha önce çukur kazmak için kullanmış olan vincin tepesini gördük ve kendimizle Todeslager [ölüm kampı alanı] arasında kum yığdık. Vinç şimdi cesetleri çıkarıp dağıtıyordu. Kepçesi havaya yükselirken dişlerinin arasında cesetlerin düştüğünü görüyorduk [. . .] Vinç çok çalıştı, günler boyunca cesetleri yanan fırınlar attı."[11]

Polonyalı görgü tanıklarının, sağ kurtulan Yahudilerin ve Nazi faillerin ifadeleri, Naziler ve işbirlikçilerinin üç kampta kazıcı kullandığına dair belgesel kanıtları desteklemektedir.

Sonuç:

Treblinka'da kazıcılar kullanıldığına ilişkin yegane delil, Samuel Willenberg'in resimleri değildir. Birincil belgeler, fotoğraflar ve görgü tanığı ifadeleri birlikte ele alındığında, Nazilerin Treblinka, Belzec ve Sobibor'da kazıcılar kullandığını iddiasını ikna edici şekilde desteklemektedir. Kazıcılar ilk başta toplu mezarlar kazmak için, daha sonra cesetleri yakmak üzere mezarlardan çıkarmak için kullanılmıştır.

NOTLAR

[1] Carlo Mattogno ve Jürgen Graf, Treblinka: İmha Kampı mı, Geçici Kamp mı? (Theses & Dissertations Press, 2004), 141 http://vho.org/dl/ENG/t.pdf. Resimler Samuel Willenberg'in Treblinka'da Kurtulmak kitabında görülebilir, düzenleyen Wladyslaw T. Bartoszewski (Basil Blackwell, 1989), 2 ve 3 numara levhalar. Resimlerden biri http://www.holocaustresearchproject.org/ar/treblinka/maps.html adresinde de görülebilir.

[2] Franz'ın albümündeki; kazıcıları, gaz odalarını ve toplu mezarları gösteren fotoğrafların çoğunu http://www.deathcamps.org/treblinka/photos.html adresinde görebilirsiniz.

[3] Telgrafın faksı ve İngilizce çevirisi için, bkz. "Treblinka Kazıcıları" http://deathcamps.org/treblinka/excavators.html.

[4] Telgrafın faksı ve İngilizce çevirisi için, bkz. "Treblinka Kazıcıları" http://deathcamps.org/treblinka/excavators.html.

[5] Jonathan Harrison, Robert Muehlenkamp, Jason Myers, Sergey Romanov ve Nicholas Terry, Belzec, Sobibor, Treblinka: Holokost İnkârı ve Reinhard Operasyonu. Mattogno, Graf ve Kues'in Yalanlarının Eleştirisi, 356 Vernehmung Maria Daniel'den alıntı, 16.10.1945, BAL B162/208 AR-Z 252/59, Bd. 1, 1154 http://holocaustcontroversies.blogspot.com/2011/12/belzec-sobibor-treblinka-holocaust.html. PDF sürümü için Google Docs, Rapidshare veya Archive.org'u seçin.

[6] Yitzhak Arad, Belzec, Sobibor, Treblinka: Reinhard Operasyonu Ölüm Kampları (Indiana Üniversitesi Yayınları, 1987), 173 Belzec-Oberhauser duruşmasındaki mahkeme belgelerinden alıntı, Bant 6, 1154.

[7] Rudolf Reder, "Belzec," Polin: Polonya Yahudileri Araştırmaları, Cilt 13: Holokost ve Sonucuna Odaklanma, düzenleyen Antony Polonsky (Littman Yahudi Medeniyeti Kütüphanesi, 2000), 280.

[8] Robin O'Neil, Belzec: Nihai Çözümün Prototipi: Hitler'in Yahudi Sorununa Cevabı ("Belzec: İkinci Aşama, Belzec'in ölümü: cesetlerin yakılması") http://www.jewishgen.org/Yizkor/Belzec1/bel100.html#67r citing court documents TAL/ZStL, Belzec Davası: Heinrich Gley ve Robert Jührs'ün Açıklamaları, 11 Ekim 1961.

[9] Dov Freiberg, Sobibor'dan Sağ Kurtulmak (Gefen House Yayıncılık, 1099), 266, 267.

[10] Jonathan Harrison, Robert Muehlenkamp, Jason Myers, Sergey Romanov ve Nicholas Terry, Belzec, Sobibor, Treblinka: Holokost İnkârı ve Reinhard Operasyonu. Mattogno, Graf ve Kues'in Yalanlarının Eleştirisi, s. 445, 446 http://holocaustcontroversies.blogspot.com/2011/12/belzec-sobibor-treblinka-holocaust.html. PDF sürümü için Google Docs, Rapidshare veya Archive.org'u seçin.

[11] Samuel Willenberg, Treblinka'dan Kurtulmak, editör Wladyslaw T. Bartoszewski (Basil Blackwell, 1989), 108.