این پست به این زبان ها نیز موجود است: English Français Español العربية Русский Türkçe
آیا در سقف اتاق‌های گاز در آشویتس- بیرکناو حفره‌هایی به منظور ریختن زیکلون-بی (Zyklon-B) وجود داشت؟
انکارکنندگان هولوکاست مدعی هستند که:
از قرار معلوم زیکلون-بی از طریق حفره‌های سقف وارد اتاق‌های گاز شده است. تابحال هیچ حفرهای در سقف اتاق‌های گاز پیدا نشده است. اگر در سقف‌ها هیچ حفرهای نبوده است، پس این‌ها اتاق‌های گاز نبوده و آشویتس- بیرکناو اردوگاه مرگ نبوده است.
از نظر دیوید ایروینگ: «اگر حفرهای نباشد، هولوکاست هم در میان نیست!». ایروینگ که دادگاه عالی لندن او را انکارکننده هولوکاست، نژادپرست و یهودی‌ستیز اعلام کرد، این شعار را در دعوی افتراء علیه کارشناس تاریخ، دبورا لیپشتات مطرح کرد. ایروینگ طی استننطاق پرفسور روبرت یان ون‌پلت، که گزارش شاهد کارشناس در مورد آشویتس- بیرکناو را نوشته بود پرسید: «و شما قطعاً می‌پذیرید که …اگر پس‌فردا با یک کاردک به آشویتس رفته و ماسه‌ها را [از خرابه‌های مرده‌سوزخانه‌ها/اتاق‌های گاز ۲ یا ۳] پاک کنید و یک حفره بتن مسلح پیدا کنید….این یک مدرک موجه خواهد بود و من بلافاصله دعوی حقوقی خود را پس خواهم گرفت».[۱] از نظر ایروینگ، حفره‌های سقف اتاق‌گاز بسیار مهم هستند. به همین ترتیب، رابرت فوریسون (Robert Faurisson)، انکارکننده فرانسوی هولوکاست، در مورد اتاق گاز ۲ در بیرکناو پرسید:«سقف شیب‌دار این 'اتاق گاز' مرگ دسته‌جمعی فرضی به طرز آشکاری هیچ یک از چهار حفره ویژه ….که به ما گفته می‌شود قرص‌های زیکلون بی از طریق آن وارد می‌شده‌اند را نداشتند. بنابراین، یک عملیات اعدام با گاز چگونه می‌توانسته است در بیرکناو که مرکز اصلی به اصطلاح ' هولوکاست ' است شروع شده باشد».[۲]
واقعیت این است که:
انکارکنندگان هولوکاست به وضوح در اشتباه هستند. شهادت عکاسان و شاهدان عینی از جانب هر دو گروه مرتکبین و بازمانده‌ها، وجود حفره‌ها در سقف اتاق‌های گاز را اثبات می‌کند. مطالعه پزشکی قانونی همه‌جانبه در سال ۲۰۰۰ مکان این حفره‌ها را نشان داد و وجود آنها را با قطعیت ثابت کرد.
زیکلون-بی چیست؟
زیکلون-بی نام محصولی به شکل قرص‌های گچی آبی-سبز است که در آفت‌کش مایع به نام هیدروژن سیانید (HCN) غوطه ور شده‌اند. قرص‌های گچی در قوطی‌های عایق -خلاء نگهداری می‌شوند. هنگامی که در معرض هوا قرار می‌گیرد، گاز سمی HCN آزاد می‌شود. هنگامی که HCN در هوا پراکنده می‌شود، فقط قرص‌های بی‌ضرر و بی‌اثر بر جای می‌مانند تا بعداً جمع‌آوری و دور ریخته شوند.
![Zyklon-B Pellets. Goku122 at the Polish language Wikipedia [GFDL (http://www.gnu.org/copyleft/fdl.html) or CC-BY-SA-3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/)], via Wikimedia Commons.](https://www.hdot.org/wp-content/uploads/2016/07/wiki_ZyklonBPellets_AB8_500.jpeg)
قرص‌های زیکلون-بی. Goku122 در ویکی‌پدیای لهستانی [GFDL (http://www.gnu.org/copyleft/fdl.html) یا CC-BY-SA-3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/)]، در ویکی‌انبار.
حفره‌های سقف اتاق‌های گاز به چه منظور هستند؟
مرده‌شوی‌خانه در مردهسوزخانه/اتاق گاز ۱ کمپ اصلی در سپتامبر ۱۹۴۱ به اتاق گاز تبدیل شد. درب‌ها ضد نفوذ هوا بودند و حفره‌هایی در سقف ایجاد و سر آنها با دودکش‌های چوبی پوشیده شد. مردهسوزخانه/اتاق گاز 1 به یک مرکز آزمایش روش جدید استفاده از زیکلون-بی برای کشتن همزمان تعداد زیادی انسان مبدل شد. وقتی که موفقیت آمیز بودن روش ریختن زیکلون-بی از طریق حفره‌ها در سقف اثبات شد، این طراحی در مرده‌سوزخانه‌ها/اتاق‌های گاز ۲ و ۳ در آشویتس- بیرکناو پیاده شد.
وقتی هاینریش هیملر (Heinrich Himmler)، رایش‌فورر شوتزشتافل دستور داد که آشویتس- بیرکناو به مرکز مرگ مبدل شود، اتاق‌های جسدسوزی ۲ و ۳ در دست ساخت بودند. در هر دو ساختمان (که مشابه هستند)، دو اتاق زیرزمینی، که در اصل به عنوان مرده‌شور‌خانه طراحی شده بودند، به اتاق رختکن و اتاق گاز تبدیل شدند. آلمانی‌ها در سقف‌های بتن مسطح اتاق‌های مرده‌شور‌خانه سابق، چهار حفره را ایجاد کرده و روی هر کدام یک دودکش کوچک ساختند که با یک دریچه عایق گاز پوشیده بود. زیکلون-بی از طریق این حفره‌ها به درون اتاق‌های گاز ریخته می‌شد.[۳]
مدرک شاهد عینی در مورد وجود و استفاده از حفره‌ها:
چندین شاهد عینی بازمانده وجود دارند که ریختن زیکلون-بی از طریق دودکش‌های کوچک در سقف‌ها را تشریح کردند.
فیلیپ مولر( Filip Müller) یهودی اسلواک که در آوریل۱۹۴۲ وارد آشویتس- بیرکناو شد، در مرده‌سوزخانه‌ها/اتاق‌های گاز ۲ و ۳ به کار گماشته شد. او اتاق گاز را به صورت یک اتاق مستطیلی دراز با سقف غیرمعمول کوتاه و دیوارهای سفید شده به یاد می‌آورد. او ستون‌های زیر حفره‌های سقف را اینگونه توصیف کرد: «ستون‌های بتنی در طول اتاق به منزله تکیه‌گاه سقف بودند. اما، همه ستون‌ها بدین منظور نبودند: زیرا ستون‌های دیگری هم آنجا وجود داشت. کریستال‌های گاز زیکلون-بی از طریق حفره‌ها به داخل ستون‌های توخالی از جنس ورق فلزی انداخته می‌شدند». مولر همچنین شاهد فرآیند وارد کردن زیکلون-بی به اتاق‌های گاز از خارج ساختمان بود: «وسیله نقلیه در کنار چمن پشت مردهسوزخانه که در آنجا محور‌های بتنی بیرون زده بودند، متوقف می شد. از طریق این محور‌ها گاز زیکلون-بی به صورت دانه‌هایی به اندازه نخود سبز وارد می‌شدند. نزدیک آنجا دو 'مسئول گندزدایی' آماده و منتظر بودند تا به آنها دستور داده شود تا کریستال‌های گاز را بریزند.»[۴]
شلمو ونزیا (Shlomo Venezia)، یهودی یونانی که در آوریل ۱۹۴۴ وارد آشویتس- بیرکناو شد، در مرده‌سوزخانه‌ها/اتاق‌های گاز به کار گرفته شد. او به یاد می‌آورد که: «…فرد آلمانی که گاز را می‌آورد، می‌رسید. دو زندانی از یگان ویژه (سوندرکاماندو) به او کمک کردند تا دریچه بیرونی بالای اتاق گاز را بلند کنند. سپس او زیکلون بی را از طریق حفره وارد کرد. درپوش از سیمان خیلی سنگین ساخته شده بود…درپوش باز می‌شد، گاز وارد می‌شد، سپس درپوش دوباره بسته می‌شد.»[۵]
هنریک تاوبر(Henryk Tauber)، یهودی لهستانی که در ۱۹ ژانویه ۱۹۴۳ وارد آشویتس – بیرکناو شد، در مردهسوزخانه/اتاق گاز ۲ در بیرکناو در سوندرکاماندو (یگان ویژه) به کار گماشته شد. او ستون‌های داخلی ساخته شده از تور سیمی سنگین را «که تا سقف رفته بودند» به یاد می‌آورد. او از طریق پنجره اتاق جسدسوزی روند وارد کردن زیکلون-بی را مشاهده کرد: «بعد از هر جابجایی، یک وسیله نقلیه با علامت صلیب سرخ وارد حیاط مردهسوزخانه می‌شد…آنها قوطی‌های زیکلون را از ماشین خارج و در کنار دودکش‌های کوچک مورد استفاده جهت وارد کردن زیکلون به اتاق گاز قرار می‌دادند. در آنجا اشیمتز (Scheimetz) آنها را با یک قلم و چکش باز می‌‌کرد، سپس مواد را داخل اتاق گاز می‌ریخت. سپس او حفره را با درپوش سیمانی می‌بست.»[۶]
شواهد تصویری وجود حفره‌ها را تأیید می‌کنند:
در پاییز، ۱۹۴۴ هواپیماهای متفقین بر فراز آشویتس- بیرکناو عملیات شناسایی انجام دادند. در ۲۵ اوت، آنها از چهار مردهسوزخانه/اتاق گاز در بیرکناو عکس‌برداری کردند. در این تصاویر، اتاق‌های گاز زیرزمینی در اتاق‌های جسدسوزی/گاز ۲ و ۳ در نمای کلی خط تفکیک زمین و چمن که آنها را پوشانده بود، قابل رویت هستند. دودکش‌ها در سقف‌های هر دو ساختمان همچون چهار مربع تیره که تا پایین طول سقف به طور متناوب کشیده شده‌اند، به وضوح قابل رویت هستند.[۷]
انکارکنندگان هولوکاست ادعا می‌کنند که این عکس‌های هوایی دستکاری شده‌اند و علامت‌های سیاه روی سقف‌ها بعداً اضافه شده‌اند.[۸]در سال ۱۹۶۶، کارشناسان ناسا در آزمایشگاه رانش جت (JPL) در پاسادنای کالیفرنیا که پیشگامان جهانی تجزیه و تحلیل تصاویر ماهواره‌ای و هوایی هستند، نگاتیوها را به دقت بررسی کردند. کارشناسان JPL هیچ شواهدی مبنی بر جعلی بودن یا دستکاری پیدا نکردند که اثبات می‌کند علایم روی سقف‌ها روی نگاتیوهای اصلی وجود داشتند. [۹]
نازی‌ها همچنین از کار ساخت و ساز در ساختمان‌های مردهسوزخانه/اتاق گاز عکس‌برداری کردند. در دسامبر ۱۹۴۲، آنها از کار ساخت و ساز در دست انجام مردهسوزخانه/اتاق گاز ۲ عکس‌برداری کردند. این تصویر شامل سقف اتاق گاز در فاصله کوتاهی پیش از تکمیل و پیش از پوشیده شدن با خاک بود. پشت موتور قطار، چهار دودکش در سقف وجود دارد و سایه‌های افتاده آنها به وضوح قابل رویت است. [۱۰]
چرا امروزه پیدا کردن حفره‌ها در سقف اتاق‌های گاز مشکل است؟
در اواخر سال ۱۹۴۴، ساختمان‌های مرده‌سوزخانه‌ها/اتاق‌های گاز در بیرکناو توسط نازی‌ها برچیده و منفجر شد تا شواهد فیزیکی این نسل‌کشی از میان برداشته شود. بعد از تخریب، اتاق رختکن زیرزمینی و اتاق گاز در مرده‌سوزخانه‌ها/اتاق‌های گاز ۲ و ۳ در اصل به مستطیل‌های خالی پر از سیمان و قلوه‌سنگ تبدیل شدند. بخشی از ساختمان‌ها که کوره‌ها آنجا قرار داشتند و روی زمین قرار داشتند، خرواری از بتن خردشده، سنگ و فلز هستند.[۱۱]
هنوز شواهد فیزیکی برای حفره‌های اتاق گاز وجود دارد:
مطالعه پزشکی قانونی دقیق در سال ۲۰۰۰ توسط کارشناسان ذی‌صلاح انجام شد. این کارشناسان توانستند موقعیت سه حفره از این چهار حفره را در سقف به شدت تخریب شده اتاق گاز/جسدسوزی ۲ پیدا کنند. این مطالعه «نشانه‌های واضح حفره‌ها؛ لبه‌های قالب صاف در بتن سقف؛ میل‌گرد به طور دقیق بریده‌شده (یعنی اینکه در اثر انفجار قوس‌دار نشده بود)؛ نبود میل‌گرد در مساحت بین حفره‌ها و وجود خم میل‌گرد به طرف داخل در لبه حفره‌ها» را نشان داد.[۱۲] حفره چهارم به خاطر انفجار تا حدی در پاره‌سنگ چین خورده و پنهان شده است؛ فقط لبه آن قابل دیدن است.
نتیجه‌گیری:
در سقف اتاق‌های گاز در آشویتس- بیرکناو حفره‌هایی وجود داشت. نازی‌ها از طریق این حفره‌ها زیکلون-بی را به منظور کشتار قربانیان می‌ریختند. شهادت شاهد عینی از جانب مرتکبین و بازمانده‌ها، این حفره‌ها را تأیید می‌کند. تصاویر عکاسی گرفته شده در 1944 از طرف متفقین و آلمانی‌ها وجود حفره دودکش‌ها مرده‌سوزخانه‌ها/اتاق‌های گاز ۲ و ۳ را نشان می‌دهند. سرانجام، مطالعه پزشکی قانونی دقیق انجام شده در سال ۲۰۰۰ اثبات کرد که این حفره‌ها بدون شک وجود داشتند. اساس ادعای انکارکننده‌ها با شعار «اگر حفرهای نباشد، هولوکاست هم در میان نیست» ضعیف است.
یادداشت‌ها
[۱] دست‌نوشته، روز ۱۱م، ۲۸ ژانویه ۲۰۰۰، صفحه ۱۵۱ در https://www.hdot.org.
[۲]رابرت فوریسون (Robert Faurisson)، «اتاق‌های گاز آشویتس» («تقاضای تجدید نظر به UNESCO») در http://www.ihr.org/jhr/v18/v18n5p12_Faurisson.html.
[۳] مسئله «حفره‌های سقفی» فقط به مرده‌سوزخانه‌ها/اتاق‌های گاز ۲ و ۳ در بیرکناو مربوط می‌شود. در مرده‌سوزخانه‌ها/اتاق‌های گاز ۴ و ۵ و در دو کلبه در پشت بیرکناو که به عنوان اتاق‌های گاز موقت استفاده می‌شدند، زیکلون-بی از طریق حفره‌هایی در دیوار ریخته می‌شد. امروزه اثری از دیوارهای این چهار اتاق گاز/جسد‌سوز باقی نمانده است.
[۴] فیلیپ مولر، «شاهد عینی آشویتس: سه سال در اتاق‌های گاز» (ایوان ر .دی، ۱۹۹۹)، صفحات ۶۰ و ۱۱۵.
[۵] شلمو ونزیا، داخل اتاق‌های گاز: هشت ماه در سوندرکاماندوی آشویتس (Polity با همکاری موزه یادبود هولوکاست ایالات متحده، ۱۹۹۹)، صفحات ۶۸ و ۶۹.
[۶] روبرت یان ون‌پلت، گزارش ون‌پلت («نه: گزارش لویشتر») در https://www.hdot.org.
[۷]می‌توانید این عکس را درhttp://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/Holocaust/aerial1.html مشاهده کنید. تصویر ۲۵ اوت با زیرنویس CIA را ببینید. در اندازه بزرگ‌شده تصویر می‌توانید به راحتی چهار دودکش را در هر یک از سقف‌های مرده‌سوزخانه‌ها/اتاق‌های گاز ۲ و ۳ ببینید.
[۸] جان کلیو بال ( John Clive Ball)، «شواهد عکس هوایی» («۶. نتایج») در http://vho.org/GB/Books/dth/fndaerial.html.
[۹]روبرت یان ون‌پلت، گزارش ون‌پلت («شش: نسل‌کشی در قاب تصاویر»)
[۱۰] این تصویر را می‌توانید در اثر جیمی مک‌کارتی (Jamie McCarthy) به نام «ستون‌های ورود زیکلون» (Zyklon Introduction Columns) در سایت زیر مشاهده کنید http://phdn.org/archives/holocaust-history.org/auschwitz/intro-columns/
[۱۱] وضعیت امروزی این ساختمان‌ها را می‌توانید در وب‌سایت زیر مشاهده کنید http://www.scrapbookpages.com/AuschwitzScrapbook/Tour/Birkenau/RuinsII01.html.
[۱۲] دانیل کرن (Daniel Keren)، هری دبلیو. مازال (Harry W. Mazal) و جیمی مک‌کارتی، «خرابه‌های اتاق‌های گاز: تحقیق پزشکی قانونی درباره جسدسوزی در آشویتس ۱ و آشویتس- بیرکناو»، مطالعات هولوکاست و نسل‌کشی، شماره (۱)۱۸، بهار ۲۰۰۴ در https://phdn.org/archives/holocaust-history.org/auschwitz/holes-report/holes-intro.shtml. «بخش ۱: یافته‌های اخیر» را ملاحظه کنید.